کش مهار (ژئوتکنیک). کش مهار ( به انگلیسی: tieback ) یک عنصر سازه ای است که در خاک یا سنگ نصب می شود تا بار کششی اعمال شده را به زمین منتقل کند. کش مهار به طور معمول در شکل یک سیم افقی یا میله، یا مهار مارپیچ، به همراه سایر سیستم های نگهدارنده ( به عنوان مثال شمع های گودبرداری، سپرهای گودبرداری، دیوارها… ) استفاده می شود تا پایداری بیشتری در دیوارهای حائل خاک ایجاد شود. یک انتهای کش مهار به دیوار محکم شده و انتهای دیگر به یک سازه پایدار مهار شده است، مانند یک سازه بتنی مدفون در خاک که به داخل زمین رانده شده است و با مقاومت کافی مهار شده است. سازه بتنی مدفون کش مهار در برابر نیروهایی که به دیوار حایل وارد می شود مقاومت می کند و مانع ضعیف شدن سیستم سازه نگهدارنده خاک می شود. به عنوان مثال، هنگامی که یک دیوار یا سد دریایی، پس از یک باران سنگین با آب در دام افتاده سمت زمین، به سوی دریا تحت فشار قرار می گیرد.
کش های مهار با استفاده از شافت قطر کوچک به داخل خاک حفر می شوند و معمولاً با زاویه ۱۵ تا ۴۵ درجه نصب می شوند. [ ۱] می توان آن را مستقیماً در یک شمع حفر کرد، یا از طریق یک تیر افقی که بین شمع های متوالی نصب شده است. کش های مهار دوغاب ریزی شده را می توان توسط میله های فولادی که از طریق یک دیوار بتونی به داخل خاک حفر شده اند، و به سنگ بستر در طرف دیگر مهار شده است، ساخت. سپس گروت تحت فشار به سوراخ های مهار tieback پمپ می شود تا مقاومت خاک افزایش یابد و از این طریق از بیرون کشیدن کش های مهار جلوگیری شود و خطر ناپایداری دیوار را کاهش می دهد. مهارهای مارپیچ در موقعیت خود پیچ می شوند. ظرفیت آنها متناسب با گشتاور مورد نیاز هنگام نصب است. این رابطه مطابق با معادله Qt = kT است که Qt مقاومت کششی در کل، k یک ثابت تجربی و T گشتاور نصب است. این مهارهای مارپیچ هم برای بارهای کوچک در مقاطع با طول کوتاه یا برای بارهای بزرگتر و در مقاطع با طول بلند نصب می شوند.
هدف اصلی سیستم دیواره مهار شده، ساختن یک پایداری داخل توده خاک برای مقاومت در برابر حالت های شکست های خارجی و در عین حال حفظ سطح قابل قبول بهره برداری است. سیستم ساخته شده باید حرکت خاک و دیوار را محدود کند. مقدار نیروی کل نیروی مهاری مورد نیاز در کش مهار را می توان با تجزیه و تحلیل ویژگی های خاک و آب های زیرزمینی و همچنین منشأ بارهای خارجی اعمال شده به سیستم تعیین کرد. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکش های مهار با استفاده از شافت قطر کوچک به داخل خاک حفر می شوند و معمولاً با زاویه ۱۵ تا ۴۵ درجه نصب می شوند. [ ۱] می توان آن را مستقیماً در یک شمع حفر کرد، یا از طریق یک تیر افقی که بین شمع های متوالی نصب شده است. کش های مهار دوغاب ریزی شده را می توان توسط میله های فولادی که از طریق یک دیوار بتونی به داخل خاک حفر شده اند، و به سنگ بستر در طرف دیگر مهار شده است، ساخت. سپس گروت تحت فشار به سوراخ های مهار tieback پمپ می شود تا مقاومت خاک افزایش یابد و از این طریق از بیرون کشیدن کش های مهار جلوگیری شود و خطر ناپایداری دیوار را کاهش می دهد. مهارهای مارپیچ در موقعیت خود پیچ می شوند. ظرفیت آنها متناسب با گشتاور مورد نیاز هنگام نصب است. این رابطه مطابق با معادله Qt = kT است که Qt مقاومت کششی در کل، k یک ثابت تجربی و T گشتاور نصب است. این مهارهای مارپیچ هم برای بارهای کوچک در مقاطع با طول کوتاه یا برای بارهای بزرگتر و در مقاطع با طول بلند نصب می شوند.
هدف اصلی سیستم دیواره مهار شده، ساختن یک پایداری داخل توده خاک برای مقاومت در برابر حالت های شکست های خارجی و در عین حال حفظ سطح قابل قبول بهره برداری است. سیستم ساخته شده باید حرکت خاک و دیوار را محدود کند. مقدار نیروی کل نیروی مهاری مورد نیاز در کش مهار را می توان با تجزیه و تحلیل ویژگی های خاک و آب های زیرزمینی و همچنین منشأ بارهای خارجی اعمال شده به سیستم تعیین کرد. [ ۱]
wiki: کش مهار (ژئوتکنیک)