کسم
لغت نامه دهخدا
کسم. [ ک َ ] ( ع مص ) رنج و سختی کشیدن جهت عیال. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || ورزیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). کسب کردن. ( از ناظم الاطباء ). || برپا کردن کارزار را. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). آتش حرب افروختن. ( از اقرب الموارد ). || بدست شکستن. || مالیدن و پاکیزه کردن چیزی خشک را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || ریز ریز نمودن و به انگشتان شکستن. ( از اقرب الموارد ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
واژه کسم در گویش سیستانی در کنار کار می آید و واژه کسم و کار هم به ماناک کار و هم رفتار و روش و پیشه نیز گفته میشود
کِسم در بختیاری به معنی شیوه، روش و رفتار است. [یُو چه کسمیِ که تو در پیش گِرِدیهِ؟: این چه رفتاری است که تو پیشه کرده ای؟]