کسبی

/kasbi/

معنی انگلیسی:
pertaining to business or trade

لغت نامه دهخدا

کسبی. [ ک َ ] ( ص نسبی ) منسوب به کسب. آنچه شخصی از کسب و ورز و جد و جهد تحصیل کرده باشد. ( ناظم الاطباء ). مکتسب. ( یادداشت مؤلف ). آنچه به وسیله سعی و کوشش و مهارت بدست آرند. مقابل فطری. ( فرهنگ فارسی معین ) :
شاه را ایران و توران کسبی و میراثی است
کسبی از تیغ و فرس میراثی از افراسیاب.
سوزنی.
محبت یا فطری بود یا کسبی. ( اوصاف الاشراف ). رجوع به کسب شود. || روسپی و فاحشه و قحبه. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) منسوب به کسب آنچه بوسیل. سعی و کوشش و مهارت بدست آرند مقابل فطری : ( محبت یا فطرتی بود یا کسبی ... ) . ( اوصاف الاشراف )

دانشنامه عمومی

کسبی ( به ازبکی: Kasbi town ) یک منطقهٔ مسکونی در ازبکستان است که در ولایت کشک دریا واقع شده است. [ ۱] [ ۲]
عکس کسبی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس