کسبت
لغت نامه دهخدا
کسبة. [ ک َ ب َ] ( ع اِ ) از اعلام ماده سگان است. ( منتهی الارب ). علم است مر ماده سگ و یا ماده گرگ را. ( ناظم الاطباء ).
کسبة. [ ک ِ ب َ ] ( ع مص ) ورزیدن. || ( اِ ) هیئت ورزیدن ، یقال فلان طیب الکسبة؛ ای الکسب. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). نوع و هیئت ورزیدن. || ورز و کسب. ( ناظم الاطباء ).
کسبة. [ ک َ س َ ب َ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ کاسب. ( ناظم الاطباء ) ( یادداشت مؤلف ). مردمان کاسب ورزنده. ( ناظم الاطباء ). پیشه وران. رجوع به کاسب شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید