کِسایی مَرْوَزی، علی (مرو ۳۴۱ـ اوایل قرن ۵ق)
شاعر و حکیم ایرانی. زندگانی اش در اواخر دورۀ سامانیان و اوایل دورۀ غزنویان سپری شد. از شاعران مدیحه سرای دربار نوح دوم سامانی بود و وزیر او، عبیدالله بن احمد عتبی، را مدح می گفت. در اشعاری محمود غزنوی را نیز ستوده است. در اواخر زندگی، از مدح پادشاهان و امیران دست کشید و زهد پیشه کرد. قصایدش به شیوۀ رودکی و با درون مایۀ حکمت و موعظه است. آوازه و کمال او در این گونه شعر زمینه ساز ظهور کسانی چون ناصر خسرو شد. کسایی در وصف طبیعت و سادگی بیان، از تواناترین سخنوران زبان فارسی است. از دیوان ۳هزار بیتی او تنها ۲۰۰ بیت در جُنگ ها و تذکره ها باقی مانده است. یک مثنوی در بحر خفیف نیز داشته که آن هم نمانده است. کسایی مذهب شیعه داشت. مهدی درخشان اشعار حکیم کسایی مروزی را به چاپ رساند (تهران، ۱۳۷۰ش).
شاعر و حکیم ایرانی. زندگانی اش در اواخر دورۀ سامانیان و اوایل دورۀ غزنویان سپری شد. از شاعران مدیحه سرای دربار نوح دوم سامانی بود و وزیر او، عبیدالله بن احمد عتبی، را مدح می گفت. در اشعاری محمود غزنوی را نیز ستوده است. در اواخر زندگی، از مدح پادشاهان و امیران دست کشید و زهد پیشه کرد. قصایدش به شیوۀ رودکی و با درون مایۀ حکمت و موعظه است. آوازه و کمال او در این گونه شعر زمینه ساز ظهور کسانی چون ناصر خسرو شد. کسایی در وصف طبیعت و سادگی بیان، از تواناترین سخنوران زبان فارسی است. از دیوان ۳هزار بیتی او تنها ۲۰۰ بیت در جُنگ ها و تذکره ها باقی مانده است. یک مثنوی در بحر خفیف نیز داشته که آن هم نمانده است. کسایی مذهب شیعه داشت. مهدی درخشان اشعار حکیم کسایی مروزی را به چاپ رساند (تهران، ۱۳۷۰ش).