کسار
لغت نامه دهخدا
کسار. [ ک ُ ] ( نف مرخم ) گسار. گسارنده. خورنده باشد و امر به این معنی هم هست یعنی بخور لیکن این لفظ را به غیر از غمگسار و میگسار با چیزی دیگر ترکیب نکرده اند و نان گسار و آب گسار نگفته اند و با کاف فارسی مشهور است اما در مؤید الفضلاء با کاف تازی نوشته اند و اصح نیز این است چه کساردن که مصدر است در فرهنگ جهانگیری با کاف فارسی به معنی گذاشتن آمده است نه به معنی خوردن اﷲ اعلم.( برهان ) ( آنندراج ) . خورنده و تحمل کننده و همیشه این صفت با کلمه می و غم مرکب می گردد چنانکه گویند می گسار یعنی خورنده می و غمگسار یعنی تحمل کننده غم و اندوه. ( ناظم الاطباء ).
کسار. [ ک ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان رشت. جلگه و معتدل است. و243تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ).
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
کسار (لاکان). کسار یک روستا در ایران است که در دهستان لاکان شهرستان رشت واقع شده است. [ ۱]
این روستا در بخش مرکزی شهرستان رشت قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۵۶ نفر ( ۱۱ خانوار ) بوده است. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین روستا در بخش مرکزی شهرستان رشت قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۵۶ نفر ( ۱۱ خانوار ) بوده است. [ ۲]
wiki: کسار (لاکان)
پیشنهاد کاربران
پُرشکن