لغت نامه دهخدا
کس کار. [ ک َ ] ( اِ مرکب ) مردم با کاره و کاردان وکارآزموده و کارآمد. ( ناظم الاطباء ). اهل کار. کس ِ کار. || کس و کار. رجوع به کس و کار شود.
- کس کار داشتن ؛ مردم کاری داشتن. ( ناظم الاطباء ). فرهنگ فارسی
مردم با کاره و کاردان و کار آزموده و کار آمد . مردم کاری داشتن . 