کزوان

لغت نامه دهخدا

کزوان. [ ک ِزْ ] ( اِ ) بادرنگبویه را گویند و آن دوایی است که به فارسی بالنگو خوانند هرکه از برگ و تخم و بیخ آن قدری در خرقه کند و با ابریشم محکم ببندد و با خود نگاه دارد هرکه او را ببیند دوست دارد و محبوب القلوب گردد. ( برهان ) ( آنندراج ). بادرنگبویه. ( ناظم الاطباء ). درخت بنه. رجوع به بادرنگبویه و بنه شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس