کریه منظری

لغت نامه دهخدا

کریه منظری. [ ک َ م َ ظَ ] ( حامص مرکب ) زشت صورتی. بدقیافگی. ناخوش دیداری. کراهت منظر.

فرهنگ فارسی

زشت صورتی بد قیافگی .

پیشنهاد کاربران

بپرس