کَریْنگتون، ریچارد (۱۸۲۶ـ۱۸۷۵)(Carrington, Richard)
اخترشناس انگلیسی. با بررسی لک های خورشیدی (کَلَف) محور خورشید را مشخص کرد و چرخش آن را به اثبات رسانید. در ۱۸۵۹، نخستین کسی بود که رصد شرارۀ خورشیدی را به ثبت رساند. در لندن زاده شد و در کیمبریج تحصیل کرد. در آن جا جیمز چَلیس او را به اخترشناسی علاقه مند کرد. در رصد خانۀ دانشگاه دارِم، سه سال رصدگر اخترشناسی بود. پس از آن به مدیریت بازرگانی اشتغال داشت و اخترشناسی غیرحرفه ای (آماتور) بود. در ۱۸۵۳، رصدخانۀ شخصی خود را در رِدهیل، ساری، برپا کرد. در ۱۸۶۵ به چرت، نزدیک فارنم ساری، نقل مکان کرد و در آن جا رصدخانۀ دیگری ساخت. در ۱۸۶۰ به عضویت «انجمن سلطنتی» درآمد. از ۱۸۵۳ تا ۱۸۶۱، خورشید را به طور سازمان یافته ای در رِدهیل رصد کرد و توانست دورۀ چرخش خورشید را با توجه به نوسان عرضی لک های خورشیدی مشخص کند. در ۱۸۵۹، فورانی را در خورشید مشاهده کرد که با آشفتگی هم زمان سوزن مغناطیسی (قطب نما) همراه بود. این نخستین بار بود که فردی اثری کاملاً زمینی را ثبت می کرد که ناشی از رویدادی در خورشید بود. فعالیت لکه های خورشیدی در چرخه ای یازده ساله آشکار می شود و کرینگتون هفت سال آن ها را رصد کرد و موقعیت و حرکتشان را با روش اختراعی خود به صورت نمودار ترسیم کرد. مهم ترین نتایج این کارِ طولانی، در درجۀ نخست، برآورد موقعیت محور خورشید و در درجۀ دوم، روشن ساختن این واقعیت بود که چرخش خورشید تفاضلی یا افتراقی است، یعنی این که مانند جسمی جامد نمی چرخد، بلکه استوای آن سریع تر از قطب هایش می چرخد. کرینگتون عبارت مفیدی درخصوص چرخش لک در امتداد عرض جغرافیایی خورشید نیز به دست آورد. فهرست نامۀ۳.۷۳۵'ستارۀ پیراقطبی (۱۸۵۷)، اثر کرینگتون، به قدری مهم بود که وزارت دریاداری انگلستان آن را با هزینۀ دولتی چاپ کرد. شرح تفصیلی همۀ رصدهای مربوط به لک های خورشید، با عنوان رصد لک های روی خورشید، در ۱۸۶۳ منتشر شد.
اخترشناس انگلیسی. با بررسی لک های خورشیدی (کَلَف) محور خورشید را مشخص کرد و چرخش آن را به اثبات رسانید. در ۱۸۵۹، نخستین کسی بود که رصد شرارۀ خورشیدی را به ثبت رساند. در لندن زاده شد و در کیمبریج تحصیل کرد. در آن جا جیمز چَلیس او را به اخترشناسی علاقه مند کرد. در رصد خانۀ دانشگاه دارِم، سه سال رصدگر اخترشناسی بود. پس از آن به مدیریت بازرگانی اشتغال داشت و اخترشناسی غیرحرفه ای (آماتور) بود. در ۱۸۵۳، رصدخانۀ شخصی خود را در رِدهیل، ساری، برپا کرد. در ۱۸۶۵ به چرت، نزدیک فارنم ساری، نقل مکان کرد و در آن جا رصدخانۀ دیگری ساخت. در ۱۸۶۰ به عضویت «انجمن سلطنتی» درآمد. از ۱۸۵۳ تا ۱۸۶۱، خورشید را به طور سازمان یافته ای در رِدهیل رصد کرد و توانست دورۀ چرخش خورشید را با توجه به نوسان عرضی لک های خورشیدی مشخص کند. در ۱۸۵۹، فورانی را در خورشید مشاهده کرد که با آشفتگی هم زمان سوزن مغناطیسی (قطب نما) همراه بود. این نخستین بار بود که فردی اثری کاملاً زمینی را ثبت می کرد که ناشی از رویدادی در خورشید بود. فعالیت لکه های خورشیدی در چرخه ای یازده ساله آشکار می شود و کرینگتون هفت سال آن ها را رصد کرد و موقعیت و حرکتشان را با روش اختراعی خود به صورت نمودار ترسیم کرد. مهم ترین نتایج این کارِ طولانی، در درجۀ نخست، برآورد موقعیت محور خورشید و در درجۀ دوم، روشن ساختن این واقعیت بود که چرخش خورشید تفاضلی یا افتراقی است، یعنی این که مانند جسمی جامد نمی چرخد، بلکه استوای آن سریع تر از قطب هایش می چرخد. کرینگتون عبارت مفیدی درخصوص چرخش لک در امتداد عرض جغرافیایی خورشید نیز به دست آورد. فهرست نامۀ۳.۷۳۵'ستارۀ پیراقطبی (۱۸۵۷)، اثر کرینگتون، به قدری مهم بود که وزارت دریاداری انگلستان آن را با هزینۀ دولتی چاپ کرد. شرح تفصیلی همۀ رصدهای مربوط به لک های خورشید، با عنوان رصد لک های روی خورشید، در ۱۸۶۳ منتشر شد.
wikijoo: کرینگتون،_ریچارد_(۱۸۲۶ـ۱۸۷۵)