کریم طبعی

لغت نامه دهخدا

کریم طبعی. [ ک َ طَ ] ( حامص مرکب ) کریم نهادی. ( فرهنگ فارسی معین ) :
درخواستی تو شعرم این آمدت ز رادی
اینت کریم طبعی اینت بزرگواری.

منوچهری.

یک گروه از کریم طبعی خویش
مردمی را بجان خریدارند.

ناصرخسرو.

فطره کریم بودن کریم نهادی .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید