کریستین کنراد اشپرنگل

کریستین کنراد اشپرنگل، ( به آلمانی: Christian Konrad Sprengel ) ، ( ۲۲ سپتامبر ۱۷۵۰–۷ آوریل ۱۸۱۶ ) یزدان شناس و آموزگار آلمانی، و مهمتر از همه، یک طبیعت دان گیاه شناس بود. شهرت او بیشتر برای پژوهش های او پیرامون شناخت چبود تمایلات جنسی گیاهی و ساختار زایشی گیاهان است.
اشپرنگل در برندنبورگ آن در هاول در مارگراویت براندنبورگ متولد شد. او یزدان شناسی را در دانشگاه هاله - ویتنبرگ فرا گرفت. در سال ۱۷۷۴ به عنوان یک معلم در برلین به تدریس پرداخت. پس از سال ۱۷۸۷، اشپرنگل پژوهش های گسترده و قابل توجهی در گرده افشانی در گیاهان و تعامل بین گل ها و حشره های بازدید کنندهٔ آن ها؛ در آنچه که او بعدها آن را یک سندرم گرده افشانی نامید انجام داد. او با انتشار یافته های خود در کتاب «کشف راز طبیعت در ساختار و بارور سازی گل ها» ( برلین ۱۷۹۳ ) ، یکی از بنیان گذاران شناخته شدن بوم شناسی گرده افشانی به عنوان یک رشتهٔ علمی گردید؛ هرچند که او در زمان زنده بودنش مورد قدردانی و تحسین ناچیزی قرار گرفت و در آغاز این کتاب مورد پذیرش تاریخ طبیعی دانان قرار نگرفت و رد شد. [ ۱] کریستین اشپرنگل همراه با یکی از پیشینیان خود، یوزف گوتلیب کهلرویتر، هنوز هم نویسندهٔ برتر کلاسیک در این زمینه است.
در دوران زندگی، کارهای ارزشمند او نادیده گرفته می شد، نه تنها به این خاطر که بسیاری از معاصرانش ارتباط گل ها را با عملکرد جنسی عنوانی زشت و ناپسند می دانستند، بلکه به نظر می رسد که آن ها اهمیت ماندگار یافته های او را بر روی جنبه های انتخاب و فرگشت درنیافته بودند. تا زمانی که کتاب چارلز داروین در ( لندن ۱۸۶۲ ) ، در بارهٔ «باروری گل های ارکیده» انتشار یافت، بوم شناسی گل یک «علم مناسب» در نظر گرفته نمی شده است. داروین خود در نظریهٔ انتخاب طبیعی، از این کارِ علمی در پردایش نظریهٔ هم فرگشتی، که شامل تجزیه و تحلیل تکاملی از گل ها و حشراتِ گرده افشان است استفاده کرده است.
کریستین کنراد اشپرنگل در برلین درگذشت. آرامگاه او در برلین در «ایندوالیدز» یکی از قدیمی ترین گورستان های این شهر است.