کریستین پیزانی

کریسْتینِ پیزانی (۱۳۶۴ـ ح ۱۴۳۰م)(Christine de Pisan)
شاعره و تاریخ نگار فرانسوی، زادۀ ونیز. آثارش مشتمل اند بر اشعار غنایی عاشقانه، اشعار فلسفی، شعری در مدح ژاندارک، سرگذشت شارل پنجم، شاه فرانسه، و آثاری چند در دفاع از زنان، ازجمله شهرِ بانوان(۱۴۰۵م)، که مجموعۀ ارزنده ای است در وصف شخصیت های زن آن روزگار. در مکتوب ایزد عشق(۱۳۹۹م) و نیز قصۀ گل سرخ(۱۴۰۲م)، با دفاع از جنسیت خود، به هجویات ژان دو مون، سرایندۀ دومین قسمت رمان گل سرخ، پاسخ داده است. در کودکی به همراه پدرش، که به خدمت شارل پنجم درآمد، به فرانسه رفت. در ۱۳۸۹م پس از مرگ همسرش، اتین کاستل، که از نجبای پیکاردیبود، برای تأمین معاش خود و خانواده اش به نویسندگی روی آورد. در رویا(۱۴۰۵م) به شرح حال خود، و در کتاب سه فضیلت(۱۴۰۷م) به توصیف زندگی خانوادگیِ آن روزگار پرداخته است.