کریسْتوفِل، اِلوین برونو (۱۸۲۹ـ۱۹۰۰)(Christoffel, Elwin Bruno)
کریسْتوفِل، اِلوین برونو
ریاضی دان آلمانی. سهم مهمی در پیشبرد هندسۀ دیفرانسیل رویه ها (سطوح) داشت. بعضی از نخستین پژوهش ها را، که بعدها منجر به طرح نظریۀ امواج شوکی شد و آنچه را امروز نمادهای کریستوفل می نامیم، وارد نظریۀ ناورداها کرد. در مونژوا، مونشاو فعلی، واقع در نزدیکی آخن، زاده شد و در برلین درس خواند. نخست، از ۱۸۶۲ تا ۱۹۶۹، در پلی تکنیکِ زوریخدر سوئیس و سپس در برلین، و از ۱۸۷۲، در دانشگاه استراسبورگ استاد بود. در نظریۀ عمومی مثلث ژئودزیکی (۱۸۶۸)، بحثی مثلثاتی دربارۀ مثلثهای تشکیل شده از ژئودزیک هایِ واقع بر رویه ای دلخواه را مطرح کرد. مقالۀ کریستوفل با عنوان«دربارۀ تبدیل عبارات دیفرانسیل همگن درجۀ دوم»(۱۸۶۹) نمادهایی را معرفی کرد که بعداً به نمادهای کریستوفل مرتبۀ اول و مرتبۀ دوم معروف شدند. رشته نمادهای دیگری با بیش از سه اندیس، ازجمله نمادهای چهاراندیسی ای که قبلاً برنهارد ریمانمطرح کرده بود، اکنون به نام نمادهای ریمان ـ کریستوفل معروف اند. کریستوفل قضیه ای را دربارۀ تحویل فرم چندضلعی صورت بندی کرد که اکنون به نام او شناخته می شود. در ۱۸۷۷، مقاله ای دربارۀ انتشار امواج صفحه ای در محیطی با ناپیوستگی سطحی منتشر کرد و به این ترتیب، یکی از اولین گام ها را در طرح نظریۀ موج شوکی برداشت. او در نظریۀ کامل تابعِ تتای ریمانی، که پس از مرگش انتشار یافت، تعبیری مستقل از کار ریمان دربارۀ هندسۀ رویه ها به دست داد.
کریسْتوفِل، اِلوین برونو
ریاضی دان آلمانی. سهم مهمی در پیشبرد هندسۀ دیفرانسیل رویه ها (سطوح) داشت. بعضی از نخستین پژوهش ها را، که بعدها منجر به طرح نظریۀ امواج شوکی شد و آنچه را امروز نمادهای کریستوفل می نامیم، وارد نظریۀ ناورداها کرد. در مونژوا، مونشاو فعلی، واقع در نزدیکی آخن، زاده شد و در برلین درس خواند. نخست، از ۱۸۶۲ تا ۱۹۶۹، در پلی تکنیکِ زوریخدر سوئیس و سپس در برلین، و از ۱۸۷۲، در دانشگاه استراسبورگ استاد بود. در نظریۀ عمومی مثلث ژئودزیکی (۱۸۶۸)، بحثی مثلثاتی دربارۀ مثلثهای تشکیل شده از ژئودزیک هایِ واقع بر رویه ای دلخواه را مطرح کرد. مقالۀ کریستوفل با عنوان«دربارۀ تبدیل عبارات دیفرانسیل همگن درجۀ دوم»(۱۸۶۹) نمادهایی را معرفی کرد که بعداً به نمادهای کریستوفل مرتبۀ اول و مرتبۀ دوم معروف شدند. رشته نمادهای دیگری با بیش از سه اندیس، ازجمله نمادهای چهاراندیسی ای که قبلاً برنهارد ریمانمطرح کرده بود، اکنون به نام نمادهای ریمان ـ کریستوفل معروف اند. کریستوفل قضیه ای را دربارۀ تحویل فرم چندضلعی صورت بندی کرد که اکنون به نام او شناخته می شود. در ۱۸۷۷، مقاله ای دربارۀ انتشار امواج صفحه ای در محیطی با ناپیوستگی سطحی منتشر کرد و به این ترتیب، یکی از اولین گام ها را در طرح نظریۀ موج شوکی برداشت. او در نظریۀ کامل تابعِ تتای ریمانی، که پس از مرگش انتشار یافت، تعبیری مستقل از کار ریمان دربارۀ هندسۀ رویه ها به دست داد.
wikijoo: کریستوفل،_الوین_برونو_(۱۸۲۹ـ۱۹۰۰)