کریستوفر گریناپ ( Christopher Greenup ) ( حدود ۱۷۵۰ تا ۲۷ آوریل ۱۸۱۸ میلادی ) ، سیاستمدار آمریکایی بود که به عنوان نماینده ایالات متحده و سومین فرماندار کنتاکی بود. در مورد سال های اولیه زندگی او اطلاعات کمی در دسترس است؛ اولین موارد ثبت شدهٔ قابل اعتماد در مورد او، اسنادی است که خدماتش را در جنگ انقلابی را ثبت کرده، در حالیکه به عنوان رسدبان یکم ( ناوبان یکم ) در ارتش قاره ای و سرهنگ در شبه نظامیان ویرجینیا خدمت می کرد.
... [مشاهده متن کامل]
گریناپ پس از خدماتش در جنگ، به آرامسازی مناطق فرا - آپالاشی ویرجینیا کمک کرد. او در سیاست درگیر شده و نقش فعالی را در سه تا از ده قراردادهای ایالتی ایفا کرد که در آن جدا شدن کنتاکی از ویرجینیا در ۱۷۹۲ میلادی تثبیت شد. او یکی از اولین نمایندگان ایالتی بود و در مجمع عمومی کنتاکی قبل از انتخاب شدنش به عنوان فرماندار خدمت کرد، در رقابتی که به دلیل معروفیت بالایش بدون معارض برنده شد.
دوره گریناپ در این سمت با اتهاماتی مبنی بر شراکت او در «تئوری توطئه بر» جهت تطبیق کنتاکی با اسپانیا قبل از جدایی کنتاکی از ویرجینیا خدشه دار شده بود، اما او قویاً و به طور موفقیت آمیزی این اتهامات را رد کرد. پس از دورهٔ تصدی اش به عنوان فرماندار، در حوضه های سیاسی فعالیت کمتری داشت. در ۲۷ آوریل ۱۸۱۸ میلادی فوت کرد. شهرستان گریناپ، کنتاکی و مرکز آن شهرستان هردو به افتخار او نامگذاری شده اند.
کریستوفر گریناپ به احتمال زیاد در شهرستان فرفکس در مستعمرات ویرجینیا حول ۱۷۵۰ میلادی بدنیا آمد. والدین او جان و الیزابت ( ویتن ) گریناپ بودند. تحصیلات ابتدایی او در مدارس محلی این ناحیه بودند. او نقشه برداری و حقوق را تحت تدریس سرهنگ چارلز بینز در شهرستان شهر چارلز ویرجینیا فرا گرفت. طی جنگ انقلابی آمریکا در هنگ قاره ای افزوده به عنوان ناوبان یکم ( رسدبان یکم ) خدمت کرد و ممکن است در براندی وین و جرمن تاون عملیاتی را دیده باشد. او از مأموریتش طی اردوکشی دره فورج در ۱۷۷۸ میلادی انصراف داد، اما بعدها به عنوان سرهنگ در قالب شبه نظامیان ویرجینیا خدمت نمود.
گریناپ در ۱۷۸۱ میلادی کمک کرد تا ناحیه ای که اکنون به شهرستان لینکلن کنتاکی شناخته می شود را آرام سازد، جایی که به عنوان نقشه بردار و دلال زمین فعالیت نمود. او در ۱۷۸۲ میلادی جهت انجام امور حقوقی در دادگاه شهرستان پذیرفته شد. پس از ایجاد شهرستان کنتاکی در ۱۷۸۳ میلادی در ویرجینیا در هیئت وکلای دادگاه بخش هارودسبورگ پذیرفته شد و از ۱۷۸۵ تا ۱۷۹۲ میلادی به عنوان کارمند دفتری خدمت نمود. او در ۱۷۸۳ میلادی به یکی از متولیان اصلی «مدرسه علوم دینی ترانسیلوانیا» ( بعدها به «دانشگاه ترانسیلوانیا» تبدیل شد ) مبدل شد. او دو دسته زمین در لکسینگتون خرید و به عنوان دبیر متولیان شهر خدمت نمود.
... [مشاهده متن کامل]
گریناپ پس از خدماتش در جنگ، به آرامسازی مناطق فرا - آپالاشی ویرجینیا کمک کرد. او در سیاست درگیر شده و نقش فعالی را در سه تا از ده قراردادهای ایالتی ایفا کرد که در آن جدا شدن کنتاکی از ویرجینیا در ۱۷۹۲ میلادی تثبیت شد. او یکی از اولین نمایندگان ایالتی بود و در مجمع عمومی کنتاکی قبل از انتخاب شدنش به عنوان فرماندار خدمت کرد، در رقابتی که به دلیل معروفیت بالایش بدون معارض برنده شد.
دوره گریناپ در این سمت با اتهاماتی مبنی بر شراکت او در «تئوری توطئه بر» جهت تطبیق کنتاکی با اسپانیا قبل از جدایی کنتاکی از ویرجینیا خدشه دار شده بود، اما او قویاً و به طور موفقیت آمیزی این اتهامات را رد کرد. پس از دورهٔ تصدی اش به عنوان فرماندار، در حوضه های سیاسی فعالیت کمتری داشت. در ۲۷ آوریل ۱۸۱۸ میلادی فوت کرد. شهرستان گریناپ، کنتاکی و مرکز آن شهرستان هردو به افتخار او نامگذاری شده اند.
کریستوفر گریناپ به احتمال زیاد در شهرستان فرفکس در مستعمرات ویرجینیا حول ۱۷۵۰ میلادی بدنیا آمد. والدین او جان و الیزابت ( ویتن ) گریناپ بودند. تحصیلات ابتدایی او در مدارس محلی این ناحیه بودند. او نقشه برداری و حقوق را تحت تدریس سرهنگ چارلز بینز در شهرستان شهر چارلز ویرجینیا فرا گرفت. طی جنگ انقلابی آمریکا در هنگ قاره ای افزوده به عنوان ناوبان یکم ( رسدبان یکم ) خدمت کرد و ممکن است در براندی وین و جرمن تاون عملیاتی را دیده باشد. او از مأموریتش طی اردوکشی دره فورج در ۱۷۷۸ میلادی انصراف داد، اما بعدها به عنوان سرهنگ در قالب شبه نظامیان ویرجینیا خدمت نمود.
گریناپ در ۱۷۸۱ میلادی کمک کرد تا ناحیه ای که اکنون به شهرستان لینکلن کنتاکی شناخته می شود را آرام سازد، جایی که به عنوان نقشه بردار و دلال زمین فعالیت نمود. او در ۱۷۸۲ میلادی جهت انجام امور حقوقی در دادگاه شهرستان پذیرفته شد. پس از ایجاد شهرستان کنتاکی در ۱۷۸۳ میلادی در ویرجینیا در هیئت وکلای دادگاه بخش هارودسبورگ پذیرفته شد و از ۱۷۸۵ تا ۱۷۹۲ میلادی به عنوان کارمند دفتری خدمت نمود. او در ۱۷۸۳ میلادی به یکی از متولیان اصلی «مدرسه علوم دینی ترانسیلوانیا» ( بعدها به «دانشگاه ترانسیلوانیا» تبدیل شد ) مبدل شد. او دو دسته زمین در لکسینگتون خرید و به عنوان دبیر متولیان شهر خدمت نمود.
