کریستوفر اریک هیچنز ( به انگلیسی: Christopher Eric Hitchens ) ( زاده ۱۳ آوریل ۱۹۴۹ – درگذشته ۱۵ دسامبر ۲۰۱۱ ) نویسنده، منتقد و روزنامه نگار انگلیسی - آمریکایی و از پیشتازان مکتب ضدخدایی و خداناباوری نو بود.
... [مشاهده متن کامل]
اعتقادات و اظهار نظرهای بی پروا و خاص او سبب شهرتش شد؛ همچون اعتقاد به دخالت نظامی آمریکا در کشورهای دیگر برای پیشگیری از گسترش تروریسم یا انتشار مقالات و کتب ضدخدا و مذهب که شدیداللحن بودند و دیدگاه بسیاری از میانه روهای بیخدا را نیز معتدل جلوه می داد.
او دانش آموخته دانشگاه آکسفورد بود. انگلیسی الاصل بود و علی رغم سابقه چپ، در اواخر عمر از نظر سیاسی با محافظه کاران آمریکایی اغلب در یک گروه قرار داشت. هیچنز برای مجلاتی چون آتلانتیک، ونیتی فر، سلیت، ورلد افرز و نیشن مقاله می نوشت. او از تحسین گران افرادی چون جورج اورول، تامس پین، و تامس جفرسن و از منتقدان به نام مادر ترزا، بیل کلینتون و هنری کیسینجر محسوب می گشت. گرایشهای چپ گرایانه هیچنز پس از فتوای خمینی دربارهٔ نویسنده انگلیسی، سلمان رشدی و آنچه وی موضع گیری ملایم اروپا در رویارویی با آن فتوا نامید، رو به سردی گذاشت و همانگونه که اشاره شد، پس از حمله تروریستی یازدهم سپتامبر سال ۲۰۰۱ میلادی نیز او به شکلی آشکار سیاست خارجی مداخله جویانه در مقابل آنچه او «فاشیسم با چهره ای اسلامی» نامید را پذیرا گشت. وی حدود یک سال با نوآم چامسکی به مناظره قلمی در این ارتباط پرداخت تا در نهایت از مجله «دِ نیشن» بیرون رفت و آنان را به ناآگاهی از وضعیت متهم نمود.
هیچنز خود را ضدخدا می نامید و می گفت: «فرد می تواند بی خدا باشد و در همان حال آرزو کند که ای کاش باور به خدا راست بود، حال آن که یک ضد خدا کسی است که بسیار از این موضوع که شاهدی بر وجود خدا وجود ندارد خرسند است. » او معتقد بود که موضوع خدا یا یک وجود برتر، اعتقادی تمامیت خواهانه و ویرانگر آزادی های فردی است. او باور داشت که آزادی بیان و یافته های علمی باید جایگزین مذهب به عنوان تشریح کننده اخلاق و تمدن بشری گردند.
کتاب مشهور وی «خداوند بزرگ مرتبه نیست: چگونه دین و مذهب همه چیز را مسموم می کند» ( God is not Great: How Religion Poisons Everything ) می باشد. در آن کتاب، وی به شکلی فراگیر به موضوع بی خدایی و ریشه و طبیعت مذهب پرداخته است. عنوان فرعی این کتاب «دین چگونه همه چیز را مسموم می کند؟» بود.
... [مشاهده متن کامل]
اعتقادات و اظهار نظرهای بی پروا و خاص او سبب شهرتش شد؛ همچون اعتقاد به دخالت نظامی آمریکا در کشورهای دیگر برای پیشگیری از گسترش تروریسم یا انتشار مقالات و کتب ضدخدا و مذهب که شدیداللحن بودند و دیدگاه بسیاری از میانه روهای بیخدا را نیز معتدل جلوه می داد.
او دانش آموخته دانشگاه آکسفورد بود. انگلیسی الاصل بود و علی رغم سابقه چپ، در اواخر عمر از نظر سیاسی با محافظه کاران آمریکایی اغلب در یک گروه قرار داشت. هیچنز برای مجلاتی چون آتلانتیک، ونیتی فر، سلیت، ورلد افرز و نیشن مقاله می نوشت. او از تحسین گران افرادی چون جورج اورول، تامس پین، و تامس جفرسن و از منتقدان به نام مادر ترزا، بیل کلینتون و هنری کیسینجر محسوب می گشت. گرایشهای چپ گرایانه هیچنز پس از فتوای خمینی دربارهٔ نویسنده انگلیسی، سلمان رشدی و آنچه وی موضع گیری ملایم اروپا در رویارویی با آن فتوا نامید، رو به سردی گذاشت و همانگونه که اشاره شد، پس از حمله تروریستی یازدهم سپتامبر سال ۲۰۰۱ میلادی نیز او به شکلی آشکار سیاست خارجی مداخله جویانه در مقابل آنچه او «فاشیسم با چهره ای اسلامی» نامید را پذیرا گشت. وی حدود یک سال با نوآم چامسکی به مناظره قلمی در این ارتباط پرداخت تا در نهایت از مجله «دِ نیشن» بیرون رفت و آنان را به ناآگاهی از وضعیت متهم نمود.
هیچنز خود را ضدخدا می نامید و می گفت: «فرد می تواند بی خدا باشد و در همان حال آرزو کند که ای کاش باور به خدا راست بود، حال آن که یک ضد خدا کسی است که بسیار از این موضوع که شاهدی بر وجود خدا وجود ندارد خرسند است. » او معتقد بود که موضوع خدا یا یک وجود برتر، اعتقادی تمامیت خواهانه و ویرانگر آزادی های فردی است. او باور داشت که آزادی بیان و یافته های علمی باید جایگزین مذهب به عنوان تشریح کننده اخلاق و تمدن بشری گردند.
کتاب مشهور وی «خداوند بزرگ مرتبه نیست: چگونه دین و مذهب همه چیز را مسموم می کند» ( God is not Great: How Religion Poisons Everything ) می باشد. در آن کتاب، وی به شکلی فراگیر به موضوع بی خدایی و ریشه و طبیعت مذهب پرداخته است. عنوان فرعی این کتاب «دین چگونه همه چیز را مسموم می کند؟» بود.
