کریستنسن آرتور. کریسْتِنْسِن، آرتور (۱۸۷۵ـ۱۹۴۵)(Christensen, Arthur )
خاورشناس دانمارکی. در زادگاهش تحصیلات دانشگاهی خود را به پایان برد و زبان های فارسی، عربی، و ترکی و سانسکریت را آموخت. پس از سفری پژوهشی به لندن و پاریس و اسپانیا، در ۱۹۰۲ به برلین رفت و در آن جا مطالعات خود، به ویژه دربارۀ زبان اوستایی و آیین مزدیسنا، را پی گرفت. از ۱۹۰۳ استاد ایران شناسی دانشگاه کپنهاگ شد. نخستین عضو خارجی فرهنگستان ایران بود و سه بار، در ۱۹۱۴، ۱۹۲۹ و ۱۹۳۴، به ایران سفر کرد. حدود ۶۰ اثر به زبان های گوناگون دربارۀ ایران نوشت. از آثارش: کمونیست ایرانی (کپنهاگ، ۱۹۰۱)؛ گویش سمنانی (۱۹۱۵)؛ نمونه های نخستین انسان و نخستین شهریار در تاریخ افسانه ای ایران (۲ جلد، استکهلم، ۱۹۱۷، لیدن ۱۹۳۴. ترجمۀ فارسی: تهران، ۱۳۶۴ـ ۱۳۶۸م)؛ قصه های عامیانۀ فارسی (کپنهاگ، ۱۹۱۸)؛ لهجه های اورامان و پاوه (۱۹۲۱)؛ پادشاهی شاه کواد نخست و کمونیسم مزدکیان (۱۹۲۵) که با نام سلطنت قباد و ظهور مزدک به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۲۰ش)؛ مطالعات انتقادی دربارۀ رباعیات عمرخیام، به انگلیسی (کپنهاگ، ۱۹۲۷) که با نام تحقیق در رباعیات و زندگی خیام به فارسی برگردانده شده (تهران، ۱۳۲۰ش)؛ مطالعاتی در دین زردشت در ایران باستان (۱۹۲۸)؛ مجموعۀ مقالات دربارۀ شناخت گویش های ایرانی در ۲ جلد (۱۹۳۰، ۱۹۳۵)؛ ترجمۀ منظوم شاهنامۀ فردوسی به دانمارکی (۱۹۳۱)؛ کیانیان، به فرانسوی (کپنهاگ، ۱۹۳۲. ترجمۀ فارسی: تهران، ۱۳۳۶ش)؛ ایران در زمان ساسانیان (کپنهاگ، ۱۹۳۶. ترجمۀ فارسی: ۱۳۱۷ش)؛ حماسه های شاهان در داستان های ایران باستان (پاریس، ۱۹۳۶).
خاورشناس دانمارکی. در زادگاهش تحصیلات دانشگاهی خود را به پایان برد و زبان های فارسی، عربی، و ترکی و سانسکریت را آموخت. پس از سفری پژوهشی به لندن و پاریس و اسپانیا، در ۱۹۰۲ به برلین رفت و در آن جا مطالعات خود، به ویژه دربارۀ زبان اوستایی و آیین مزدیسنا، را پی گرفت. از ۱۹۰۳ استاد ایران شناسی دانشگاه کپنهاگ شد. نخستین عضو خارجی فرهنگستان ایران بود و سه بار، در ۱۹۱۴، ۱۹۲۹ و ۱۹۳۴، به ایران سفر کرد. حدود ۶۰ اثر به زبان های گوناگون دربارۀ ایران نوشت. از آثارش: کمونیست ایرانی (کپنهاگ، ۱۹۰۱)؛ گویش سمنانی (۱۹۱۵)؛ نمونه های نخستین انسان و نخستین شهریار در تاریخ افسانه ای ایران (۲ جلد، استکهلم، ۱۹۱۷، لیدن ۱۹۳۴. ترجمۀ فارسی: تهران، ۱۳۶۴ـ ۱۳۶۸م)؛ قصه های عامیانۀ فارسی (کپنهاگ، ۱۹۱۸)؛ لهجه های اورامان و پاوه (۱۹۲۱)؛ پادشاهی شاه کواد نخست و کمونیسم مزدکیان (۱۹۲۵) که با نام سلطنت قباد و ظهور مزدک به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۲۰ش)؛ مطالعات انتقادی دربارۀ رباعیات عمرخیام، به انگلیسی (کپنهاگ، ۱۹۲۷) که با نام تحقیق در رباعیات و زندگی خیام به فارسی برگردانده شده (تهران، ۱۳۲۰ش)؛ مطالعاتی در دین زردشت در ایران باستان (۱۹۲۸)؛ مجموعۀ مقالات دربارۀ شناخت گویش های ایرانی در ۲ جلد (۱۹۳۰، ۱۹۳۵)؛ ترجمۀ منظوم شاهنامۀ فردوسی به دانمارکی (۱۹۳۱)؛ کیانیان، به فرانسوی (کپنهاگ، ۱۹۳۲. ترجمۀ فارسی: تهران، ۱۳۳۶ش)؛ ایران در زمان ساسانیان (کپنهاگ، ۱۹۳۶. ترجمۀ فارسی: ۱۳۱۷ش)؛ حماسه های شاهان در داستان های ایران باستان (پاریس، ۱۹۳۶).
wikijoo: کریستنسن،_آرتور_(۱۸۷۵ـ۱۹۴۵)