کریزگاه

لغت نامه دهخدا

کریزگاه. [ ک ُ ] ( اِ مرکب ) کریچ گاه. ( از فرهنگ فارسی معین ). کریزگه. کریزی جای. تولک خانه. کریزخانه. خانه ای که باز و دیگر مرغان شکاری در آنجا تولک کنند. آنجا که باز و سایر مرغان شکاری را گذارند تا تولک کنند. آنجا که مرغ کریزی را دارند تا دوره پر ریختن او سپری شود. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به کریزگه و کریز شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) جای تولک کردن باز است .

فرهنگ عمید

جای پر ریختن پرنده.

پیشنهاد کاربران

بپرس