کریبان. [ ک َ ] ( اِ ) ابوحاتم گوید که کریبان فارسی جِرِبّان است ، بمعنی درع و جیب. ( از المعرب جوالیقی ص 99 ). مأخوذ از گریبان است. رجوع به گریبان شود.
