کَرگَدَن ها (Rhinoceros)
نمایش نامه ای در سه پرده، از اوژن یونسکو، منتشر شده به فرانسوی در ۱۹۶۳ و نخستین اجرا در ۱۹۵۸ در دوسلدورف. این نمایش نامه ترکیبی است از نوآوری و رعایت قواعد کلاسی سیسم (در تمایل به یکسان سازی خود با شخصیت ها و هم در گرایش به فاصله گرفتن از آنان و برای یونسکو شهرتی جهان در پی داشت. طرح آن ساده، خطی و بی پیرایه پیش می رود. در پردۀ اول، جنب و جوش میدانِ یکی از شهرهای کوچک و افراد واقع در آن را نعرۀ کرگدنی به هم می ریزد. مشاجره ها در تحلیل این رخ داد بالا می گیرد و حتی باعث می شود دو دوست، ژان و برانژه، درپی جروبحثی با کدورت از هم جدا شوند. در پردۀ دوم برانژه شاهد مسخ شدن ژان است. در پردۀ سوم مناظره ای فلسفی دربارۀ ایستادگی یا تسلیم در برابر این بیماری کرگدنی درمی گیرد. همه، جز برانژه، حتی دیزی (منشی دفتری که برانژه کارمند آن جا بوده و عاشق اوست)، تسلیم می شوند. این نمایش نامه جز حکایتی رویایی، حکایتی اخلاقی نیز دارد؛ نبرد ناخواسته و پیش بینی ناپذیر شخص علیه نازیسم و همۀ شکل های شخصیت زدایی از افراد. کرگدن ها را کارگردان های بزرگی چون ژان لوئی بارو و اورسون ولز به صحنه برده اند.
نمایش نامه ای در سه پرده، از اوژن یونسکو، منتشر شده به فرانسوی در ۱۹۶۳ و نخستین اجرا در ۱۹۵۸ در دوسلدورف. این نمایش نامه ترکیبی است از نوآوری و رعایت قواعد کلاسی سیسم (در تمایل به یکسان سازی خود با شخصیت ها و هم در گرایش به فاصله گرفتن از آنان و برای یونسکو شهرتی جهان در پی داشت. طرح آن ساده، خطی و بی پیرایه پیش می رود. در پردۀ اول، جنب و جوش میدانِ یکی از شهرهای کوچک و افراد واقع در آن را نعرۀ کرگدنی به هم می ریزد. مشاجره ها در تحلیل این رخ داد بالا می گیرد و حتی باعث می شود دو دوست، ژان و برانژه، درپی جروبحثی با کدورت از هم جدا شوند. در پردۀ دوم برانژه شاهد مسخ شدن ژان است. در پردۀ سوم مناظره ای فلسفی دربارۀ ایستادگی یا تسلیم در برابر این بیماری کرگدنی درمی گیرد. همه، جز برانژه، حتی دیزی (منشی دفتری که برانژه کارمند آن جا بوده و عاشق اوست)، تسلیم می شوند. این نمایش نامه جز حکایتی رویایی، حکایتی اخلاقی نیز دارد؛ نبرد ناخواسته و پیش بینی ناپذیر شخص علیه نازیسم و همۀ شکل های شخصیت زدایی از افراد. کرگدن ها را کارگردان های بزرگی چون ژان لوئی بارو و اورسون ولز به صحنه برده اند.
wikijoo: کرگدن_ها