کرگ افکن. [ ک َ اَ ک َ ] ( نف مرکب ) افکننده کرگ. شکارکننده کرگدن. مجازاً دلیر و پهلوان : امیر یوسف کرگ افکن است و شیرکش است ز کرگ و شیر بجان رسته بود رستم زال.فرخی.