کرکزموی. [ ک َ ک ُ ] ( ص مرکب ) ژولیده موی. اشعث. ( یادداشت مؤلف ) : و از میان گل و حماء او هفت گاو برآمد لاغر و کرکزموی ، خاک رنگ و شکمها یابس شده. ( تفسیر ابوالفتوح ).
