کرکرک. [ ک َ ک َ رَ ] ( اِ ) نام پرنده ای است دم دراز که در کناره های آب نشیند و دم جنباند و به عربی صعوه خوانند. ( برهان ) ( آنندراج ). کرکما. دم جنبانک. ( فرهنگ فارسی معین ) :
خجسته را بجز از خُردَما ندارد گوش
بنفشه را بجز از کرکرک نداردپاس.
منوچهری.
رجوع به صعوه ، دم جنبانک و کرکما شود. || عکه را هم گفته اند. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به عکه شود. || بعضی کرک را گویند که سلوی و بلدرچین باشد. ( برهان ) ( آنندراج ). کراک. ( جهانگیری ). رجوع به بلدرچین شود.