کِروکْس، ویلیام (۱۸۳۲ـ ۱۹۱۹)(Crookes, William)
کِروکْس، ویلیام
دانشمند انگلیسی. یافته هایش در شیمی و فیزیک عبارت اند از کشف عنصر فلزی تالیوم (۱۸۶۱)، اختراع تابش سنج یا رادیومتر (۱۸۷۵)، و ابداع لولۀ کروکس با خلأ زیاد که در فنون پرتو ایکس به کار می رود. در ۱۸۹۷، عنوان سِر دریافت کرد. تابش سنج از چرخ پره دار چهارمهره ای تشکیل شده است که درون حباب شیشه ای تخلیه شده ای به حالت افقی به تکیه گاهی سوزنی وصل است. یک روی هر پرۀ چرخ سیاه رنگ است، که جاذب خوبی برای گرماست، و سمت دیگر آن براق و نقره ای است، که بازتابندۀ خوبی است. هنگامی که تابش سنج در نور شدید آفتاب قرار گیرد، چرخ می چرخد. کروکس در لندن زاده شد و در کالج سلطنتی شیمی خواند. ازنظر مالی مستقل بود و اکثر تحقیقاتش را در آزمایشگاه خود صورت می داد. در ۱۸۵۹، هفته نامۀ کمیکال نیوز (اخبار شیمی) را بنیاد نهاد و تا ۱۹۰۶، سردبیر آن بود. طی دهۀ ۱۸۷۰، عبور جریان الکتریکی را از درون لولۀ تخلیه شده ای حاوی گازهای رقیق مطالعه می کرد. بعدها، این لوله های تخلیه به لوله های کروکس مشهور شدند. در لوله های کروکس، گاز یونیده، (مانند لامپ نئون)، نور ساطع می کند. کروکس هنگام تخلیۀ الکتریکی، فضای بی نوری را در نزدیکی کاتد مشاهده کرد که اکنون فضای تاریک کروکس نامیده می شود. او جریانِ یونی را باریکۀ مولکولی نامید و نشان داد که چگونه در میدان مغناطیسی منحرف می شود و سایه می اندازد. این امر انتشار باریکۀ مولکولی به خط مستقیم را ثابت کرد. برخی از موضوعات نوشته هایش عبارت اند از تجزیه و تحلیل شیمیایی، تولید صنعتی شکر از چغندرقند، رنگرزی و چاپ منسوجات، اکسایش پلاتین، ایریدیوم، و رودیوم، کاربرد اسید کاربولیک (فنول) برای گندزدایی در درمان بیماری های گاوی، منشأ و نحوۀ تشکیل الماس در افریقای جنوبی، کاربرد کودهای مصنوعی، و تولید صنعتی کود از نیتروژن جو. همچنین، مقالاتی دربارۀ روح گرایی نوشت.
کِروکْس، ویلیام
دانشمند انگلیسی. یافته هایش در شیمی و فیزیک عبارت اند از کشف عنصر فلزی تالیوم (۱۸۶۱)، اختراع تابش سنج یا رادیومتر (۱۸۷۵)، و ابداع لولۀ کروکس با خلأ زیاد که در فنون پرتو ایکس به کار می رود. در ۱۸۹۷، عنوان سِر دریافت کرد. تابش سنج از چرخ پره دار چهارمهره ای تشکیل شده است که درون حباب شیشه ای تخلیه شده ای به حالت افقی به تکیه گاهی سوزنی وصل است. یک روی هر پرۀ چرخ سیاه رنگ است، که جاذب خوبی برای گرماست، و سمت دیگر آن براق و نقره ای است، که بازتابندۀ خوبی است. هنگامی که تابش سنج در نور شدید آفتاب قرار گیرد، چرخ می چرخد. کروکس در لندن زاده شد و در کالج سلطنتی شیمی خواند. ازنظر مالی مستقل بود و اکثر تحقیقاتش را در آزمایشگاه خود صورت می داد. در ۱۸۵۹، هفته نامۀ کمیکال نیوز (اخبار شیمی) را بنیاد نهاد و تا ۱۹۰۶، سردبیر آن بود. طی دهۀ ۱۸۷۰، عبور جریان الکتریکی را از درون لولۀ تخلیه شده ای حاوی گازهای رقیق مطالعه می کرد. بعدها، این لوله های تخلیه به لوله های کروکس مشهور شدند. در لوله های کروکس، گاز یونیده، (مانند لامپ نئون)، نور ساطع می کند. کروکس هنگام تخلیۀ الکتریکی، فضای بی نوری را در نزدیکی کاتد مشاهده کرد که اکنون فضای تاریک کروکس نامیده می شود. او جریانِ یونی را باریکۀ مولکولی نامید و نشان داد که چگونه در میدان مغناطیسی منحرف می شود و سایه می اندازد. این امر انتشار باریکۀ مولکولی به خط مستقیم را ثابت کرد. برخی از موضوعات نوشته هایش عبارت اند از تجزیه و تحلیل شیمیایی، تولید صنعتی شکر از چغندرقند، رنگرزی و چاپ منسوجات، اکسایش پلاتین، ایریدیوم، و رودیوم، کاربرد اسید کاربولیک (فنول) برای گندزدایی در درمان بیماری های گاوی، منشأ و نحوۀ تشکیل الماس در افریقای جنوبی، کاربرد کودهای مصنوعی، و تولید صنعتی کود از نیتروژن جو. همچنین، مقالاتی دربارۀ روح گرایی نوشت.
wikijoo: کروکس،_ویلیام_(۱۸۳۲ـ_۱۹۱۹)