کروچ کروچ

لغت نامه دهخدا

کروچ کروچ. [ ک ُ ک ُ ] ( اِ صوت ) نام آواز جویدن قند و مانند آن. آواز چیزهای ترد و شکننده زیر دندان چون قند و نان خشک و خیار و مانند آن. ( یادداشت مؤلف ).
- کروچ کروچ خوردن یا جویدن ؛ خوردن چیزهایی که زیر دندان آواز دهد مانند قند و نان دوآتشه و نان قاق و آب نبات و غیره. ( یادداشت مؤلف ).

پیشنهاد کاربران

بپرس