کروموزوم های پلی تن ( نام علمی: Polytene chromosomes ) ، ساختارهای کروموزومی بزرگ تر از اندازه ای هستند که از کروموزوم های استاندارد پرورش می یابند و عموماً برای بررسی های ژنتیکی، از غدد بزاقی و یا روده لارو مگس سرکه ( نام علمی: Drosophila melanogaster ) یافت می شوند. بیشتر حشرات دارای کروموزوم پلی تن هستند.
سلول های تخصص یافته ای، تحت تأثیر همانندسازی ( همانندسازی های]] پی درپی ( رونویسی رمزهای دنایی ) بدون تقسیم یاخته ( اندومیتوز ) ، یک کروموزوم غول آسای پلی تن را می سازند تا حجم یاخته را افزایش دهند. طی تقسیم، DNA همانندسازی می کند، ولی تقسیم هسته و سلول صورت نمی گیرد. با قرار گرفتن DNAها در کنار هم، اجتماع غول پیکری از ۱۰۰۰ مولکول DNA حاصل می شود که با میکروسکوپ نوری قابل مشاهده است.
ساختار کروموزوم های پلی تن، در هنگام چندین دور رونویسی پی درپی کروماتیدهای خواهری زیادی را می سازد. سلول های حاوی کروموزوم پلی تن، مانند سلول های دیگر، متابولیسم های شیمیایی را انجام می دهند. برای سنتز RNA، مولکول های DNA موجود در یک قسمت باز می شوند که به این نواحی، puff می گویند.
در حالت عادی، کروموزوم ها در سلول جدا هستند؛ ولی در سلول های دارای پلی تن، کروموزوم ها از ناحیهٔ سانترومر به هم متصل می شوند و یک رشتهٔ بزرگ و ضخیم را تشکیل می دهند. به محل اتصال سانترومرها که حجیم شده است، کروموسنتر می گویند.
کروموزوم موجود در غدد بزاقی مگس سرکه، چندین بازو دارد. در هر سلول، به ازای هر کروموزوم، یک کروموزوم همتا ( همولوگ ) وجود دارد. در ساختار کروموزومی پلی تن، کروموزوم های همتا از هم جدا نیستند، بلکه این کروموزوم متصل و در جوار کروموزوم اصلی است ( کروموزوم های همولوگ در کنار هم هستند ) .
در رنگ آمیزی پلی تن، باندهای تیره و روشن دیده می شود که هر کدام الگوی خاصی دارند و در مگس های مختلف یکسان است ( الگوی یکسانی دارند ) . هر گونه تغییر روی این ژن ها، سبب تغییر در ساختار بازوها می شود که به خوبی قابل تشخیص است و می توان از روی آن، ناهنجاری های کروموزومی را تشخیص داد. مگس سرکه در حالت لاروی بررسی می شود، چون راحت تر است. در مطالعات کلاسیک، از نوع خاصی از مگس سرکه استفاده می شود. لارو مگس باید در محیط سرد ( حدود ۱۸ درجهٔ سانتیگراد ) رشد کند تا جثه اش بزرگ تر شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسلول های تخصص یافته ای، تحت تأثیر همانندسازی ( همانندسازی های]] پی درپی ( رونویسی رمزهای دنایی ) بدون تقسیم یاخته ( اندومیتوز ) ، یک کروموزوم غول آسای پلی تن را می سازند تا حجم یاخته را افزایش دهند. طی تقسیم، DNA همانندسازی می کند، ولی تقسیم هسته و سلول صورت نمی گیرد. با قرار گرفتن DNAها در کنار هم، اجتماع غول پیکری از ۱۰۰۰ مولکول DNA حاصل می شود که با میکروسکوپ نوری قابل مشاهده است.
ساختار کروموزوم های پلی تن، در هنگام چندین دور رونویسی پی درپی کروماتیدهای خواهری زیادی را می سازد. سلول های حاوی کروموزوم پلی تن، مانند سلول های دیگر، متابولیسم های شیمیایی را انجام می دهند. برای سنتز RNA، مولکول های DNA موجود در یک قسمت باز می شوند که به این نواحی، puff می گویند.
در حالت عادی، کروموزوم ها در سلول جدا هستند؛ ولی در سلول های دارای پلی تن، کروموزوم ها از ناحیهٔ سانترومر به هم متصل می شوند و یک رشتهٔ بزرگ و ضخیم را تشکیل می دهند. به محل اتصال سانترومرها که حجیم شده است، کروموسنتر می گویند.
کروموزوم موجود در غدد بزاقی مگس سرکه، چندین بازو دارد. در هر سلول، به ازای هر کروموزوم، یک کروموزوم همتا ( همولوگ ) وجود دارد. در ساختار کروموزومی پلی تن، کروموزوم های همتا از هم جدا نیستند، بلکه این کروموزوم متصل و در جوار کروموزوم اصلی است ( کروموزوم های همولوگ در کنار هم هستند ) .
در رنگ آمیزی پلی تن، باندهای تیره و روشن دیده می شود که هر کدام الگوی خاصی دارند و در مگس های مختلف یکسان است ( الگوی یکسانی دارند ) . هر گونه تغییر روی این ژن ها، سبب تغییر در ساختار بازوها می شود که به خوبی قابل تشخیص است و می توان از روی آن، ناهنجاری های کروموزومی را تشخیص داد. مگس سرکه در حالت لاروی بررسی می شود، چون راحت تر است. در مطالعات کلاسیک، از نوع خاصی از مگس سرکه استفاده می شود. لارو مگس باید در محیط سرد ( حدود ۱۸ درجهٔ سانتیگراد ) رشد کند تا جثه اش بزرگ تر شود.
wiki: کروموزوم پلی تن