کرومر هربرت

دانشنامه آزاد فارسی

کرومِر، هِرْبِرْت (۱۹۲۸)(Kroemer, Herbert)
کرومِر، هِرْبِرْت
فیزیک دان آلمانی. با ژورس آلفروف، فیزیک دان روس، و جک اس کیلبی، مهندس برق امریکایی، به سبب تحقیقاتشان در زمینۀ فناوری اطلاعات و ارتباطات، جایزۀ نوبل فیزیک سال ۲۰۰۰ را دریافت کرد. کرومر پیش گام ساخت دگرساختارهای نیم رسانا بود که در صنایع الکترونیکی پُرسرعت و در اُپتوالکترونیک کاربرد دارند. اپتوالکترونیک شاخه ای از الکترونیک است که در آن، به پیشبرد ساخت وسایل حساس نسبت به الکترون و فوتون می پردازند. در ۱۹۵۷، برای نخستین بار ساخت ترانزیستور نیم رسانای دگرساختار را مطرح کرد. نیم رساناهای دگرساختار، ازجمله آرسنید گالیوم، از لایه های نازک متناوب مواد نیم رسانا ساخته می شوند. ترانزیستور دگرساختار کرومر، به ویژه در مواردی که از بسامد زیاد و تقویت جریان استفاده می شد، بر وسایل متعارف برتری داشت. تقویت کننده هایی که از نیم رساناهای دگرساختار استفاده می کنند، نسبت به تقویت کننده های متعارف، نوفۀ الکتریکی کمتری دارند. ترانزیستورهای دگرساختار را در ساخت تلفن های همراه به کار می برند و در ارتباطات ماهواره ای نیز اهمیت دارند. کرومر در ۱۹۶۳، مستقل از آلفروف، اساس کار لیزرهای دگرساختار را عرضه کرد. کرومر از ۱۹۵۴ تا ۱۹۵۷، در استخدام آزمایشگاه های آر سی اِی در پرینستون نیوجرسی بود و سپس، از ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۶، با شرکت واریان اسوشیتس در کالیفرنیا همکاری می کرد. در ۱۹۶۸، استاد دانشگاه کلرادو، واقع در بولدِر، و در ۱۹۷۶، استاد فیزیک دانشگاه کالیفرنیا، در سانتا باربارا، شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس