کروماتوگرافی مایع با کارآیی بالا. کروماتوگرافی مایعی کارا ( High - performance liquid chromatography ) نوعی کروماتوگرافی ( سَوانگاری ) مایعی است که در آن فاز مایع به آسانی تغییر می کند و در قدرت تفکیک و زمان تجزیه اثر می گذارد. کروماتوگرافی مایعی کارا در پمپ های متکی به عبور یک حلال مایع تحت فشار، حاوی مخلوط نمونه از ستون پر شده با ماده جاذب جامد است. هر عنصر در نمونه با برخورد کمی متفاوت با مواد جاذب، باعث سرعت جریان های مختلف برای اجزای مختلف ماده شده و منجر به جدایی از اجزای آنها به صورت جریان از ستون می شود.
کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا ( High performance liquid Chromatography ) که پیشتر به نام کروماتوگرافی مایع با فشار بالا ( High pressure liquid chromatography ) نیز نامیده می شد، مهم ترین و متداول ترین روش کروماتوگرافی است که برای محدوده وسیعی از مواد غیر فرار در زمینه های مختلف علوم کاربرد گسترده ای دارد. در دهه ۱۹۶۰ با بهره گیری از پژوهش های انجام شده، مشخص شده بود که کاهش اندازه ذرات فاز ساکن، سبب افزایش کارایی ستون می شود. چون ستون ها نسبتاً طویل و اندازه ذرات کم است به این جهت قابلیت نفوذ کم می شود و برای این که حلال جریان داشته باشد، باید فشار وجود داشته باشد. با کاهش قطر ذرات به ۱۰–۳ میکرومتر و تکامل انواع ستون ها و توسعه انواع پمپ ها برای تأمین فشار بالاتر و سرعت جریان یکنواخت و پایدار، در اواسط دهه ۱۹۷۰، جداسازی ترکیبات مشابه عملی گردید و کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا به دستگاهی کارآمد و مهمی در بسیاری از زمینه های تحقیقاتی و صنعتی نظیر صنایع آرایشی، غذایی، دارویی، صنایع زیست محیطی و تولید انرژی و … تبدیل شد.
در کروماتوگرافی مایع، فاز متحرک مایع است و فاز ثابت ممکن است مایع یا جامد باشد. نمونه ابتدا در یک حلال حل شده و سپس وارد ستون می شود و تحت فشار بالا جریان می یابد. انواع مختلفی از برهم کنش ها و نیروهای مولکولی در فرایند بازداری مؤثر هستند. کروماتوگرافی مایع بر اساس نیروهای مؤثر و در نتیجه مکانیسم جداسازی و نوع فاز ساکن به انواع: کروماتوگرافی تقسیمی ( Partition chromatography ) ، کروماتوگرافی جذب سطحی ( Adsorption chromatography ) ، کروماتوگرافی تعویض یونی ( Ion - exchange chromatography ) ، کروماتوگرافی اندازه - طردی ( Size - exclusion chromatography ) ، کروماتوگرافی کایرال ( Chiral chromatography ) و کروماتوگرافی افینیته ( Affinity chromatography ) تقسیم می شود. کروماتوگرافی تقسیمی کاربرد بیشتری از انواع دیگر دارد و جداسازی حل شونده ها بر مبنای قابلیت متفاوتشان در تقسیم بین فاز متحرک و ساکن استوار است. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا ( High performance liquid Chromatography ) که پیشتر به نام کروماتوگرافی مایع با فشار بالا ( High pressure liquid chromatography ) نیز نامیده می شد، مهم ترین و متداول ترین روش کروماتوگرافی است که برای محدوده وسیعی از مواد غیر فرار در زمینه های مختلف علوم کاربرد گسترده ای دارد. در دهه ۱۹۶۰ با بهره گیری از پژوهش های انجام شده، مشخص شده بود که کاهش اندازه ذرات فاز ساکن، سبب افزایش کارایی ستون می شود. چون ستون ها نسبتاً طویل و اندازه ذرات کم است به این جهت قابلیت نفوذ کم می شود و برای این که حلال جریان داشته باشد، باید فشار وجود داشته باشد. با کاهش قطر ذرات به ۱۰–۳ میکرومتر و تکامل انواع ستون ها و توسعه انواع پمپ ها برای تأمین فشار بالاتر و سرعت جریان یکنواخت و پایدار، در اواسط دهه ۱۹۷۰، جداسازی ترکیبات مشابه عملی گردید و کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا به دستگاهی کارآمد و مهمی در بسیاری از زمینه های تحقیقاتی و صنعتی نظیر صنایع آرایشی، غذایی، دارویی، صنایع زیست محیطی و تولید انرژی و … تبدیل شد.
در کروماتوگرافی مایع، فاز متحرک مایع است و فاز ثابت ممکن است مایع یا جامد باشد. نمونه ابتدا در یک حلال حل شده و سپس وارد ستون می شود و تحت فشار بالا جریان می یابد. انواع مختلفی از برهم کنش ها و نیروهای مولکولی در فرایند بازداری مؤثر هستند. کروماتوگرافی مایع بر اساس نیروهای مؤثر و در نتیجه مکانیسم جداسازی و نوع فاز ساکن به انواع: کروماتوگرافی تقسیمی ( Partition chromatography ) ، کروماتوگرافی جذب سطحی ( Adsorption chromatography ) ، کروماتوگرافی تعویض یونی ( Ion - exchange chromatography ) ، کروماتوگرافی اندازه - طردی ( Size - exclusion chromatography ) ، کروماتوگرافی کایرال ( Chiral chromatography ) و کروماتوگرافی افینیته ( Affinity chromatography ) تقسیم می شود. کروماتوگرافی تقسیمی کاربرد بیشتری از انواع دیگر دارد و جداسازی حل شونده ها بر مبنای قابلیت متفاوتشان در تقسیم بین فاز متحرک و ساکن استوار است. [ ۱]
