کروع. [ ک ُ ] ( ع مص ) دهن در آب نهادن در آب خوردن. ( المصادر زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ). کرع. به دهن از جوی آب برداشتن و خوردن. ( منتهی الارب ). گردن بسوی آب کشیدن و با دهن نوشیدن از موضعش بدون نوشیدن با دست یا با ظرف. یقال : اکرع فی هذا الاناء نفسا او نفسین. ( از اقرب الموارد ). رجوع به کرع شود.
