[ویکی نور] «یوداش تادیوش کروسینسکی» در برزیک، واقع در شمال شرقی کراکوی لهستان، در ششم مه 1675م متولد شد. در آغاز جوانی، زبان های شرقی را یاد گرفت و پس از گرویدن به آئین ژوزئیت ها (کاتولیک) در 1707م به هیئت های عازم ایران پیوست.
ورود وی به ایران در زمان سلطنت سلطان حسین صفوی بود و در سال های آخر اقامتش در ایران ریاست هیئت ژوزئیت ها اصفهان را به عهده داشت. سفرنامه او به ویژه از این جهت حایز اهمیت است که در محاصره اصفهان در حمله دوم محمود افغان به ایران، خود شاهد بسیاری از اتفاقات این حمله بوده است و به عنوان پزشک در اردوی محمود نیز رفت و آمد داشته و ناظر موقعیت متخاصمین نیز بوده است.
کروسینسکی در هیئت مبلغان مذهبی لیاقت و شایستگی خاصی از خود نشان داد و در 1720م دادستان هیئت شد. شهرت و صداقت وی در سمت دادستانی و تسلط او به زبان های مختلف، به حدی بود که به زودی به عنوان مترجم و منشی، با نماینده پاپ کلمنت یازدهم و امپراطور فرانسه، لوئی چهاردهم، جهت حل مشکلات هیئت مبلغان کاپوچی عازم تفلیس و گنجه شد. این مأموریت در همان سال به خوبی پایان یافت. به تدریج که بر طول اقامت کروسینسکی اضافه می شد، بر اعتبار وی نیز در دربار صفوی افزوده می گردید که این امر بر اعتبار سفرنامه و یادداشت های وی می افزاید. اواخر دوره اقامت وی در پایتخت صفوی، مصادف با حمله محمود به اصفهان و بالاخره سقوط سلسله صفوی و دوره اقتدار محمود و حکومت اشرف بود.
کروسینسکی به همراه هیئتی ایرانی در اواخر بهار 1725م از طریق ترکیه عازم اروپا شد. وی پس از ورود به ترکیه در زمستان 1726م، به سمت کشیش یکی از شاهزادگان فرانسیس راکوشی در رودستوف مشغول به کار شد. اقامت چند ساله وی در رودستوف، به وی مجال پایان دادن خاطرات و یادداشت های دوره اقامت در ایران را داد.
کروسینسکی تا سال 1728م در رودستوف به سربرد اما پس از آن که به لهستان مراجعت کرد و سایر مشاهدات خود در ایران را به رشته تحریر درآورد، در 22 مه سال 1755م در شهر کامی نیک در سن هشتاد و یک سالگی درگذشت.
«سفرنامه کروسینسکی یادداشت های کشیش لهستانی عصر صفوی (/1275 1707) ترجمه عبدالرزاق دنبلی (مفتون)، انتشارات کوس، ص8».
ورود وی به ایران در زمان سلطنت سلطان حسین صفوی بود و در سال های آخر اقامتش در ایران ریاست هیئت ژوزئیت ها اصفهان را به عهده داشت. سفرنامه او به ویژه از این جهت حایز اهمیت است که در محاصره اصفهان در حمله دوم محمود افغان به ایران، خود شاهد بسیاری از اتفاقات این حمله بوده است و به عنوان پزشک در اردوی محمود نیز رفت و آمد داشته و ناظر موقعیت متخاصمین نیز بوده است.
کروسینسکی در هیئت مبلغان مذهبی لیاقت و شایستگی خاصی از خود نشان داد و در 1720م دادستان هیئت شد. شهرت و صداقت وی در سمت دادستانی و تسلط او به زبان های مختلف، به حدی بود که به زودی به عنوان مترجم و منشی، با نماینده پاپ کلمنت یازدهم و امپراطور فرانسه، لوئی چهاردهم، جهت حل مشکلات هیئت مبلغان کاپوچی عازم تفلیس و گنجه شد. این مأموریت در همان سال به خوبی پایان یافت. به تدریج که بر طول اقامت کروسینسکی اضافه می شد، بر اعتبار وی نیز در دربار صفوی افزوده می گردید که این امر بر اعتبار سفرنامه و یادداشت های وی می افزاید. اواخر دوره اقامت وی در پایتخت صفوی، مصادف با حمله محمود به اصفهان و بالاخره سقوط سلسله صفوی و دوره اقتدار محمود و حکومت اشرف بود.
کروسینسکی به همراه هیئتی ایرانی در اواخر بهار 1725م از طریق ترکیه عازم اروپا شد. وی پس از ورود به ترکیه در زمستان 1726م، به سمت کشیش یکی از شاهزادگان فرانسیس راکوشی در رودستوف مشغول به کار شد. اقامت چند ساله وی در رودستوف، به وی مجال پایان دادن خاطرات و یادداشت های دوره اقامت در ایران را داد.
کروسینسکی تا سال 1728م در رودستوف به سربرد اما پس از آن که به لهستان مراجعت کرد و سایر مشاهدات خود در ایران را به رشته تحریر درآورد، در 22 مه سال 1755م در شهر کامی نیک در سن هشتاد و یک سالگی درگذشت.
«سفرنامه کروسینسکی یادداشت های کشیش لهستانی عصر صفوی (/1275 1707) ترجمه عبدالرزاق دنبلی (مفتون)، انتشارات کوس، ص8».