کروس سور

دانشنامه آزاد فارسی

کروس، سور (۱۶۵۱ـ۱۶۹۵)(Cruz, Sor)
کروس، سور
(نام اصلی: خوانا اینس د آسباخا) شاعر، اندیشمند، راهب، و معروف ترین غزل سرای دورۀ استعماری مکزیک. کروس نمونۀ بارز روشنفکری، در هشت سالگی منظومۀ نمایشی کوتاهی در بزرگداشت آیین قربانی مقدس سرود. در نُه سالگی به مکزیکوسیتی رفت و لاتینی تحصیل کرد و پس از بیست جلسه درس به این زبان تسلط یافت. کروس در ۱۶۶۹ وارد صومعۀ سان خرونیمو شد تا زندگی اش را وقف آموزش کند. در آن جا کتابخانه ای با ۴هزار جلد کتاب فراهم آورد، در علوم به آزمایش هایی دست زد، و اشعار و نمایش نامه های مذهبی و غیرمذهبی نوشت. اسقفِ پوئبلا، وی را که با نام مستعار سور فیلوتِئا می نوشت، از فعالیت های غیرمذهبی و روشنفکری اش بر حذر داشت. کروس در مارس ۱۶۹۱ با نوشتن پاسخ به خواهر فیلوتِئا از اشتیاقش در دستیابی به معلومات گسترده دفاع کرد. با شعر «مردان ابلهی که (زنان را) متهم می کنند»، به شهرت رسید. دو سال بعد همۀ پیوندهایش را با جهان گسست و عمرش را کاملاً وقف تکالیف مذهبی کرد. سه کتاب کروس در اسپانیا منتشر شده که عبارت اند از سیل چشمه های الهگان هنر (۱۶۸۹)، دومین جلد آثار خواهر خوانا اینس دلا کروس (۱۶۹۲)، شهرت و آثار پس از مرگ ققنوس مکزیکی و دهمین الهۀ هنر (۱۷۰۰).

پیشنهاد کاربران

بپرس