کروبی احمد

دانشنامه آزاد فارسی

کَرّوبی، احمد (گلپایگان ۱۲۷۰ـ۱۳۶۳ش)
کَرّوبی، احمد
روحانی مبارز ایرانی. پس از گذراندن دروس مقدماتی، در نوجوانی به واسطۀ برادر بزرگ ترش عباس کروبی که طلبه ای در نجف بود، به عراق رفت و به تحصیل علوم دینی در آن حوزه پرداخت. پس از پایان تحصیلات به ایران بازگشت و از سوی آیت الله بروجردی به عنوان نمایندۀ ایشان در شهرستان الیگودرز معرفی شد. در آنجا شهرت فراوانی میان مردم یافت و در حمله به رژیم پهلوی و دفاع از مردم محروم و فقیر صراحت بسیار داشت. وی از ۱۳۲۰ش تا ۱۳۵۷ که انقلاب اسلامی ایران به پیروزی رسید، یا در حبس بود و یا در تبعید یا در مجادله و درگیری با عوامل و مسئولان رژیم پهلوی به سر می برد. آزارها و شکنجه های طولانی در سال های زندان تأثیر بسیار ناهنجاری بر وضع جسمی و عصبی وی گذارد. با این حال، وی در دهه های ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ جزو معتمدترین یاران امام خمینی بود و اعلامیه ها و رسائل وی را در منطقه توزیع می کرد. پس از پیروزی انقلاب نیز از موقعیتی ممتاز و محترم نزد رهبر انقلاب برخوردار بود. مهدی کروبی، رئیس سابق مجلس شورای اسلامی، فرزند اوست. مزار شیخ احمد کروبی در بهشت زهرا، نزدیک مقبرۀ آیت الله طالقانی واقع است.

پیشنهاد کاربران

بپرس