کِرو، قوم (Crow)
از اقوام سرخ پوست امریکایی، ساکن در جلگه های مونتانا، با جمعیتی نزدیک به ۸,۶۰۰ نفر (۱۹۹۰). زبان این سرخ پوستان به خانوادۀ زبان های سو تعلق دارد. کروها به سه دسته تقسیم می شدند: کروهای کوهستان، کروهای رودخانه و کروهای موسوم به «لگد بر شکم». آن ها عمدتاً از طریق شکار گاومیش (بوفالو) غذا، لباس، روکش خیمه های مخروطی شکل و دیگر نیازهای مادّی خود را تأمین می کردند؛ نقش واسطه های تجاری را نیز داشتند و با شوشونیهای ساکن آیداهو، اسب در مقابل اسلحه مبادله می کردند. کروها در طایفه های مادرتباری زندگی می کردند که در آن ها تبار افراد به یک نیای بزرگ مؤنث می رسید. در میان کروها، همچون در سایر قبایل سرخ پوست جلگه نشین، جایگاه اجتماعی افراد براساس میزان شجاعت و رزمندگی آنان در جنگ ها مشخص می شد. یکی از عناصر اصلی تشکیل دهندۀ دین آن ها رسیدن به تصویری از نگهبان فوق طبیعی خود بود که از طریق روزه گیری و واردکردن نقص عضو بر خویش حاصل می شد. امروزه تقریباً نیمی از کروها به دامداری مشغولند، در حالی که بخش بزرگی از آنان با اجاره دادن زمین هایشان امرار معاش می کنند. اکثر کروها مسیحی اند، اما بسیاری از ایشان از کلیسای بومی امریکا پیروی می کنند که از مادّۀ توهم زای کاکتوس در بخشی از مناسک خود استفاده می کند. کروها از ابتدا در اطراف رودخانۀ یلوستون و شاخابه های آن می زیستند اما در اوایل قرن ۱۸ به سوی غرب حرکت کردند. آنان به علت بروز بیماری های آبله و وبا در نیمۀ نخست قرن ۱۹، صدمات زیادی دیدند و قبایل بلک فوت و سوی داکوتا نیز به آنان ضربه زدند. در طول جنگ های سرخ پوستی دو دهۀ ۱۸۶۰ و ۱۸۷۰ با حکومت امریکا هم پیمان شدند و در ۱۸۶۸ برای زندگی به حفاظت در جنوب مونتانا رفتند.
از اقوام سرخ پوست امریکایی، ساکن در جلگه های مونتانا، با جمعیتی نزدیک به ۸,۶۰۰ نفر (۱۹۹۰). زبان این سرخ پوستان به خانوادۀ زبان های سو تعلق دارد. کروها به سه دسته تقسیم می شدند: کروهای کوهستان، کروهای رودخانه و کروهای موسوم به «لگد بر شکم». آن ها عمدتاً از طریق شکار گاومیش (بوفالو) غذا، لباس، روکش خیمه های مخروطی شکل و دیگر نیازهای مادّی خود را تأمین می کردند؛ نقش واسطه های تجاری را نیز داشتند و با شوشونیهای ساکن آیداهو، اسب در مقابل اسلحه مبادله می کردند. کروها در طایفه های مادرتباری زندگی می کردند که در آن ها تبار افراد به یک نیای بزرگ مؤنث می رسید. در میان کروها، همچون در سایر قبایل سرخ پوست جلگه نشین، جایگاه اجتماعی افراد براساس میزان شجاعت و رزمندگی آنان در جنگ ها مشخص می شد. یکی از عناصر اصلی تشکیل دهندۀ دین آن ها رسیدن به تصویری از نگهبان فوق طبیعی خود بود که از طریق روزه گیری و واردکردن نقص عضو بر خویش حاصل می شد. امروزه تقریباً نیمی از کروها به دامداری مشغولند، در حالی که بخش بزرگی از آنان با اجاره دادن زمین هایشان امرار معاش می کنند. اکثر کروها مسیحی اند، اما بسیاری از ایشان از کلیسای بومی امریکا پیروی می کنند که از مادّۀ توهم زای کاکتوس در بخشی از مناسک خود استفاده می کند. کروها از ابتدا در اطراف رودخانۀ یلوستون و شاخابه های آن می زیستند اما در اوایل قرن ۱۸ به سوی غرب حرکت کردند. آنان به علت بروز بیماری های آبله و وبا در نیمۀ نخست قرن ۱۹، صدمات زیادی دیدند و قبایل بلک فوت و سوی داکوتا نیز به آنان ضربه زدند. در طول جنگ های سرخ پوستی دو دهۀ ۱۸۶۰ و ۱۸۷۰ با حکومت امریکا هم پیمان شدند و در ۱۸۶۸ برای زندگی به حفاظت در جنوب مونتانا رفتند.
wikijoo: کرو،_قوم