کرملیان

دانشنامه آزاد فارسی

کَرْمِلیان (Carmelite order)
(یا: کارملیت ها) فرقه ای از فرقه گرایانوابسته به کلیسای کاتولیک، تأسیس شده به دست جنگجویی صلیبی از کالابریابا نام برتولددر کوه کارمل، در فلسطین (ح ۱۱۵۵م). در قرن ۱۳م به اروپا راه یافت. کارملیان بیشتر به کار تبلیغی و الهیات عرفانی پرداخته اند. آنان به راهبان سفید شهرت داشتند، زیرا لبادۀ سفیدی بر روی قبای قهوه ای خود به تن می کردند. کارملیان پیشینۀ خود را به ایلیا، که به روایت عهد عتیق گویا در کوه کارمل می زیسته است، می رساندند. پس از آن که بَطریقبیت المقدس (اورشلیم) برای آن ها مقرراتی وضع کرد (ح ۱۲۱۰م)، به راهبانی منزوی در پناهگاه های کوهستانی مبدل شدند. در حدود ۱۲۴۰م فتوحات مسلمانان آنان را به ترک فلسطین واداشت و در اروپا، بیشتر در فرانسه و انگلستان، پخش شدند و به زندگی جمعی روی آوردند. تِرِسای قدیسهمهم ترین حرکت اصلاحی را در این فرقه آغاز کرد؛ صومعه ای در آویلاتأسیس کرد (۱۵۶۲) و به کمک قدیس یوحنای صلیبیو دیگران فرقۀ سخت گیرانه تر راهبان و راهبگان پابرهنه (کارملی های پابرهنه) را پدید آورد.

پیشنهاد کاربران

بپرس