کرمانشاهی، میرسیف الدّین (۱۲۵۴ـ۱۳۱۱ش)
بنیاد گذار «استودیو درام کرمانشاهی». قبل از آن که فعالیتش را در ایران آغاز کند، درپی سال ها اقامت و تحصیل در تفلیس، مسکو، و بادکوبه، با تئاتر مدرن، نقاشی، و صحنه آرایی آشنا شده و نمایش نامه های خانوادۀ فناشده و محکمۀ صابر را در آن جا کارگردانی کرده بود. او پس از بازگشت به ایران (۱۳۰۶ش به تبریز و ۱۳۰۸ش به تهران)، چند نمایش نامه ای را که در مسکو نوشته بود (پول یا وجدان، حسن صورت یا سیرت، و حیله و حقیقت) به کمک جلال الدین شادمان ترجمه و به شکل حرفه ای در «جامعۀ باربد» و «تئاتر نکیسا» کارگردانی کرد، و استعداد خود را در هدایت بازیگران و طراحی صحنه به خوبی نشان داد. اغلب اجراهای کرمانشاهی با استقبال گسترده ای مواجه شدند. از اجراهای موفق او در کارگردانی و صحنه آرایی عبارت اند از اپرت لیلی و مجنون، اپرت خسرو و شیرین، و عدالت در «جامعۀ باربد» و بتکدۀ هندی، عزیز و عزیزه، مشهدی عباد و نمرده بود در «تئاتر نکیسا». کرمانشاهی گروهی بازیگر را در کلاس های تئاتر خود، «استودیو درام کرمانشاهی»، در رشته های بازیگری، فن بیان و طراحی صحنه پرورش داد، و موفق شد تحولی شگرف در صحنه آرایی تئاتر (به ویژه ساختن صحنۀ گردان برای نمایش خسرو و شیرین) به وجود آورد؛ اما در برابر تنگ نظری ها و تهمت های گروه های نمایشی رقیب (به ویژه «گروه تئاتر نکیسا») تاب تحمل نیافت، و در ناامیدی و دل سردی به زندگی خود خاتمه داد. «گروه نکیسا» نیز یک سال پس از مرگ کرمانشاهی از ادامۀ فعالیت بازماند و منحل شد.
بنیاد گذار «استودیو درام کرمانشاهی». قبل از آن که فعالیتش را در ایران آغاز کند، درپی سال ها اقامت و تحصیل در تفلیس، مسکو، و بادکوبه، با تئاتر مدرن، نقاشی، و صحنه آرایی آشنا شده و نمایش نامه های خانوادۀ فناشده و محکمۀ صابر را در آن جا کارگردانی کرده بود. او پس از بازگشت به ایران (۱۳۰۶ش به تبریز و ۱۳۰۸ش به تهران)، چند نمایش نامه ای را که در مسکو نوشته بود (پول یا وجدان، حسن صورت یا سیرت، و حیله و حقیقت) به کمک جلال الدین شادمان ترجمه و به شکل حرفه ای در «جامعۀ باربد» و «تئاتر نکیسا» کارگردانی کرد، و استعداد خود را در هدایت بازیگران و طراحی صحنه به خوبی نشان داد. اغلب اجراهای کرمانشاهی با استقبال گسترده ای مواجه شدند. از اجراهای موفق او در کارگردانی و صحنه آرایی عبارت اند از اپرت لیلی و مجنون، اپرت خسرو و شیرین، و عدالت در «جامعۀ باربد» و بتکدۀ هندی، عزیز و عزیزه، مشهدی عباد و نمرده بود در «تئاتر نکیسا». کرمانشاهی گروهی بازیگر را در کلاس های تئاتر خود، «استودیو درام کرمانشاهی»، در رشته های بازیگری، فن بیان و طراحی صحنه پرورش داد، و موفق شد تحولی شگرف در صحنه آرایی تئاتر (به ویژه ساختن صحنۀ گردان برای نمایش خسرو و شیرین) به وجود آورد؛ اما در برابر تنگ نظری ها و تهمت های گروه های نمایشی رقیب (به ویژه «گروه تئاتر نکیسا») تاب تحمل نیافت، و در ناامیدی و دل سردی به زندگی خود خاتمه داد. «گروه نکیسا» نیز یک سال پس از مرگ کرمانشاهی از ادامۀ فعالیت بازماند و منحل شد.
wikijoo: کرمانشاهی،_میرسیف_الدین_(۱۲۵۴ـ۱۳۱۱ش)