کرمانشاه، استان
35189500-2.jpg
واقع در غرب کشور و در قلب کوه های زاگرس. از شمال به کردستان، از شرق به استان های همدان و لرستان، از جنوب به استان ایلام، و از غرب به کشور عراق محدود است. این استان سرزمینی کوهستانی است که دشت های حاصل خیز و بارآور کنگاور و هرسین، در شرق، همراه با کوه های مرتفعی که ح دود ۸۰ درصد آن را زیر پوشش برده اند، بخش اصلی این استان را فراگرفته اند. کوه شاهو با ارتفاع ۳,۳۹۰ متر، در شمال، مرتفع ترین نقطۀ آن است و کوه های پرّو، دالاخانی، امروله، و کوه های دیگری که ارتفاعشان از ۲,۵۰۰ متر تجاوز می کند، ازجمله کوه های مرتفع آن محسوب می شوند. اقلیم آن معتدل و نیمه خشک است و بارندگی نسبتاً زیاد آن، موجب پیدایش رودخانه های متعددی شده و استان مزبور را در ردیف پرآب ترین استان های کشور قرار داده است؛ رودهای مهم این استان عبارت اند از قره سو، گاماسیاب، دینور، گاوه رود، و نرمکان. کرمانشاه از استان های کشاورزی و صنعتی ایران است و فرآورده های کشاورزی آن عبارت اند از غلات، برنج، حبوبات، سبزیجات و علوفه، چغندرقند، پنبه، توتون و تنباکو، دانه های روغنی، و خرما. فعالیت های اقتصادی و صنعتی آن عبارت اند از پالایش نفت، نساجی، پتروشیمی، تولید سیمان، الکتریسیته، صنایع لبنی، فرش و موکت، قند و شکر، شیرینی های سنتی، و توریسم. استان کرمانشاه علاوه بر منابع زیرزمینی گوناگونی که هنوز بهره برداری کامل از آن ها صورت نگرفته، از منابع مهمی چون نفت و گاز نیز بهره مند است و پالایشگاه نفتی که در شهر کرمانشاه قرار دارد، از قدیمی ترین پالایشگاه های ایران محسوب می شود. استان کرمانشاه با ۱,۸۷۹,۳۸۵ نفر (۱۳۸۵) جمعیت از دوازده شهرستان و ۲۷ بخش با مرکزیت اداری شهر کرمانشاه تشکیل شده است و دیگر شهرهای مهم آن عبارت اند از اسلام آباد غرب، پاوه، جوانرود، سر پل ذهاب، سنقر، صحنه، قصرشیرین، کنگاور، گیلان غرب، و هرسین. کرمانشاه در تقسیمات ۱۳۱۶ش بخشی از استان پنجم به حساب می آمد و استان های کردستان و همدان را نیز شامل می شد. در ۱۳۴۰ نواحی اخیر از کرمانشاه جدا شدند و استان کرمانشاه کنونی پدید آمد.
35189500-2.jpg
واقع در غرب کشور و در قلب کوه های زاگرس. از شمال به کردستان، از شرق به استان های همدان و لرستان، از جنوب به استان ایلام، و از غرب به کشور عراق محدود است. این استان سرزمینی کوهستانی است که دشت های حاصل خیز و بارآور کنگاور و هرسین، در شرق، همراه با کوه های مرتفعی که ح دود ۸۰ درصد آن را زیر پوشش برده اند، بخش اصلی این استان را فراگرفته اند. کوه شاهو با ارتفاع ۳,۳۹۰ متر، در شمال، مرتفع ترین نقطۀ آن است و کوه های پرّو، دالاخانی، امروله، و کوه های دیگری که ارتفاعشان از ۲,۵۰۰ متر تجاوز می کند، ازجمله کوه های مرتفع آن محسوب می شوند. اقلیم آن معتدل و نیمه خشک است و بارندگی نسبتاً زیاد آن، موجب پیدایش رودخانه های متعددی شده و استان مزبور را در ردیف پرآب ترین استان های کشور قرار داده است؛ رودهای مهم این استان عبارت اند از قره سو، گاماسیاب، دینور، گاوه رود، و نرمکان. کرمانشاه از استان های کشاورزی و صنعتی ایران است و فرآورده های کشاورزی آن عبارت اند از غلات، برنج، حبوبات، سبزیجات و علوفه، چغندرقند، پنبه، توتون و تنباکو، دانه های روغنی، و خرما. فعالیت های اقتصادی و صنعتی آن عبارت اند از پالایش نفت، نساجی، پتروشیمی، تولید سیمان، الکتریسیته، صنایع لبنی، فرش و موکت، قند و شکر، شیرینی های سنتی، و توریسم. استان کرمانشاه علاوه بر منابع زیرزمینی گوناگونی که هنوز بهره برداری کامل از آن ها صورت نگرفته، از منابع مهمی چون نفت و گاز نیز بهره مند است و پالایشگاه نفتی که در شهر کرمانشاه قرار دارد، از قدیمی ترین پالایشگاه های ایران محسوب می شود. استان کرمانشاه با ۱,۸۷۹,۳۸۵ نفر (۱۳۸۵) جمعیت از دوازده شهرستان و ۲۷ بخش با مرکزیت اداری شهر کرمانشاه تشکیل شده است و دیگر شهرهای مهم آن عبارت اند از اسلام آباد غرب، پاوه، جوانرود، سر پل ذهاب، سنقر، صحنه، قصرشیرین، کنگاور، گیلان غرب، و هرسین. کرمانشاه در تقسیمات ۱۳۱۶ش بخشی از استان پنجم به حساب می آمد و استان های کردستان و همدان را نیز شامل می شد. در ۱۳۴۰ نواحی اخیر از کرمانشاه جدا شدند و استان کرمانشاه کنونی پدید آمد.
wikijoo: کرمانشاه،_استان