کرمان، شهرستان
باغ شاهزاده ماهان
واقع در شمال شرقی استان کرمان، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش های چترود، ماهان، راین، گلباف، و شهداد، با مرکزیت اداری شهر کرمان. این شهرستان از شمال شرقی به استان خراسان (شهرستان های بیرجند و نهبندان) از شرق به استان سیستان و بلوچستان (شهرستان زاهدان)، از جنوب به شهرستان های بم و جیرفت، از جنوب غربی به شهرستان بردسیر، از غرب به شهرستان رفسنجان، و از شمال غربی به شهرستان راور محدود است. سرزمینی نیمه کوهستانی است و کوه های بلندی همچون پَلوار (۴,۲۳۳ متر)، جوپار، جفتان، از سوی شمال و شرق و جنوب آن را چون حلقه ای محاصره کرده و دشت همواری از سوی غرب آن را به شهرستان رفسنجان پیوند می دهد. دشت کویر لوت نیز سراسر نواحی شرقی آن را تشکیل داده است. شهرستان کرمان با داشتن کوه های مرتفع، از نظر رودخانه فقیر است و رودهای آن عمدتاً به رودهای فصلی و خشک رودهای چترود، شهداد، جفتان، اندوهجرد، دهنه غار، و حُرجند محدود می شود. اقلیم این شهرستان در نواحی کوهستانی معتدل مایل به سرد و در دیگر نواحی معتدل و در کویر لوت معتدل مایل به گرم، از نظر بارندگی، به ویژه در کویر لوت، جزو نواحی خشک، و جمعیت آن ۶۷۷,۶۵۰ نفر است (۱۳۸۵). مهم ترین آبادی های آن عبارت اند از شهداد، گلباف، راین، ماهان، چترود، باغین، کاظم آباد، زنگی آباد، اختیارآباد، جوپار، محی آباد، هوتک، استحکام، اندوهجرد، سیرچ، جوشان، ده لؤلؤ، سرآسیاب فرسنگی، لنگر، و ده میرزا. راه رفسنجان به بم و راه کرمان به راور و زرند و نیز راه کرمان به بردسیر و بافت و همراه با مجموعه ای از راه های فرعی و روستایی شبکۀ راه های ارتباطی این شهرستان پهناور را تشکیل می دهند. کرمان شهرستان پرباری است و علاوه بر کشاورزی، از نظر منابع زیرزمینی نیز غنی است و زغال سنگ، سرب، آهن، آلومینیوم و فیروزه بخشی از منابع معدنی آن را تشکیل می دهد.
باغ شاهزاده ماهان
واقع در شمال شرقی استان کرمان، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش های چترود، ماهان، راین، گلباف، و شهداد، با مرکزیت اداری شهر کرمان. این شهرستان از شمال شرقی به استان خراسان (شهرستان های بیرجند و نهبندان) از شرق به استان سیستان و بلوچستان (شهرستان زاهدان)، از جنوب به شهرستان های بم و جیرفت، از جنوب غربی به شهرستان بردسیر، از غرب به شهرستان رفسنجان، و از شمال غربی به شهرستان راور محدود است. سرزمینی نیمه کوهستانی است و کوه های بلندی همچون پَلوار (۴,۲۳۳ متر)، جوپار، جفتان، از سوی شمال و شرق و جنوب آن را چون حلقه ای محاصره کرده و دشت همواری از سوی غرب آن را به شهرستان رفسنجان پیوند می دهد. دشت کویر لوت نیز سراسر نواحی شرقی آن را تشکیل داده است. شهرستان کرمان با داشتن کوه های مرتفع، از نظر رودخانه فقیر است و رودهای آن عمدتاً به رودهای فصلی و خشک رودهای چترود، شهداد، جفتان، اندوهجرد، دهنه غار، و حُرجند محدود می شود. اقلیم این شهرستان در نواحی کوهستانی معتدل مایل به سرد و در دیگر نواحی معتدل و در کویر لوت معتدل مایل به گرم، از نظر بارندگی، به ویژه در کویر لوت، جزو نواحی خشک، و جمعیت آن ۶۷۷,۶۵۰ نفر است (۱۳۸۵). مهم ترین آبادی های آن عبارت اند از شهداد، گلباف، راین، ماهان، چترود، باغین، کاظم آباد، زنگی آباد، اختیارآباد، جوپار، محی آباد، هوتک، استحکام، اندوهجرد، سیرچ، جوشان، ده لؤلؤ، سرآسیاب فرسنگی، لنگر، و ده میرزا. راه رفسنجان به بم و راه کرمان به راور و زرند و نیز راه کرمان به بردسیر و بافت و همراه با مجموعه ای از راه های فرعی و روستایی شبکۀ راه های ارتباطی این شهرستان پهناور را تشکیل می دهند. کرمان شهرستان پرباری است و علاوه بر کشاورزی، از نظر منابع زیرزمینی نیز غنی است و زغال سنگ، سرب، آهن، آلومینیوم و فیروزه بخشی از منابع معدنی آن را تشکیل می دهد.
wikijoo: کرمان،_شهرستان