کرم های پیکانی شاخه ای از کرم های طعمه خوار دریازی هستند که بخش بزرگی از پلانکتونهای سراسر جهان را تشکیل می دهند. در اصطلاح علمی به آن ها تارفَک تباران[ ۲] ( Chaetognatha ) گفته می شود. نام های دیگر به کاررفته برای این شاخه پیکانیان[ ۳] یا تارآروارگان است.
تارفک تباران شاخه ای از سلسلهٔ جانوران است که اعضای آن باله های افقی دارند که از پشت تا ناحیهٔ دُم ادامه دارد؛ بدن آنها سه قسمتی و شفاف است و سرشان دارای چشم و خارهای چنگ انداز[ ۴] کیتینی و دندانه ای است که دهان را احاطه کرده اند و برای تغذیه به کار می روند؛ برخی از اعضای این شاخه از دروایان هستند. [ ۵]
در حدود ۲۰ درصد از گونه های شناخته شدهٔ تارفک تباران ژرف زی هستند و می توانند به جلبک ها و سنگ ها بچسبند. بیشتر کرم های پیکانی بدنی آبگون و ترانما و اژدرمانند دارند اما برخی از گونه های اعماق دریا نارنجی رنگ اند. اندازهٔ کرم های پیکانی از ۲ تا ۱۲۰ میلی متر متغیر است. این گروه از نظر مراحل جنینی به دهان دومیان مرتبطند اما از نظر ملکولی و ژنتیکی به دهان اولیه ها شبیه تر هستند. در حال حاضر این گروه دهان دومیان شناخته می شوند اما امکان جابه جایی این گروه به دهان نخستیان وجود دارد. [ نیازمند منبع]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتارفک تباران شاخه ای از سلسلهٔ جانوران است که اعضای آن باله های افقی دارند که از پشت تا ناحیهٔ دُم ادامه دارد؛ بدن آنها سه قسمتی و شفاف است و سرشان دارای چشم و خارهای چنگ انداز[ ۴] کیتینی و دندانه ای است که دهان را احاطه کرده اند و برای تغذیه به کار می روند؛ برخی از اعضای این شاخه از دروایان هستند. [ ۵]
در حدود ۲۰ درصد از گونه های شناخته شدهٔ تارفک تباران ژرف زی هستند و می توانند به جلبک ها و سنگ ها بچسبند. بیشتر کرم های پیکانی بدنی آبگون و ترانما و اژدرمانند دارند اما برخی از گونه های اعماق دریا نارنجی رنگ اند. اندازهٔ کرم های پیکانی از ۲ تا ۱۲۰ میلی متر متغیر است. این گروه از نظر مراحل جنینی به دهان دومیان مرتبطند اما از نظر ملکولی و ژنتیکی به دهان اولیه ها شبیه تر هستند. در حال حاضر این گروه دهان دومیان شناخته می شوند اما امکان جابه جایی این گروه به دهان نخستیان وجود دارد. [ نیازمند منبع]
wiki: کرم های پیکانی