کرشی

دانشنامه آزاد فارسی

کُرُشی
گویش مردم روستای کُرُش آباد کازرون که عمدتاً کوچ رو هستند و جمعیت آن ها به حدود 200 خانوار می رسد. صامت ها همان صامت های فارسی است. تبدلات آوایی در کُرُشی، تبدیل /e/ پایانی به /a/ در punza «پانزده»، zasla «کیسه صفرا »، تبدیل hv یا xv آغازی ایرانی باستان و اوستایی به /v/ در varag «خوردن» vasbag «خوابیدن» »؛ تغییر /v/ یا xv به /g/ افزودن /d/ به واژه های مختوم به مصوت یا به جای /h/ ملفوظ در mud «مو»، gud «گُه»، modrok «مُهره»؛ تبدیل /b/ به /f/ در taf «تب». نکره با افزون i به آخر اسم ساخته می شود: bozi «بُزی/ یک بز»؛ معرفه با افزون ok به پایان اسم درست می شود. مضاف الیه قبل از مضاف می آید؛ صفت هم پیش از موصوف قرار می گیرد و در صورت جمع بستن موصوف، همچنان مفرد می ماند: sowz-eynderaxt «درخت سبز». نشانة صفت تفصیلی و عالی به ترتیب -teruy , -ter است: got «بزرگ» gotter «بزرگ تر»، gotteruy «بزرگ ترین». نشانة مصدری –ag. bannag «بستن». خوشه های -mb- و -nd- به ترتیب به -mm- و -nn- تبدیل می شوند. مثلاً: lommog «لُمبر»، bannik «نخ/ بند»، bannag «بستن». برخی از واژه های کُرُِشی: hun «خون»، dim «صورت»، doyi «مادر»، ispid «سفید» kkag «آمدن» و asp «اسب».
50010800

پیشنهاد کاربران

بپرس