کرستین گوتفرید کورنر

کریستین گوتفرید کورنر ( زاده ۲ ژوئیه ۱۷۵۶ – درگذشته ۱۳ مه ۱۸۳۱ ) حقوق دان آلمانی بود. خانه او یک سالن ادبی و موسیقی بود و او دوست فردریش شیلر بود.
او در لایپزیک متولد شد و در دانشگاه گوتینگن و در دانشگاه لایپزیگ در رشته حقوق تحصیل کرد. او مدرک خود را در لایپزیگ گرفت. [ ۱] در سال ۱۷۸۳او به عنوان رئیس شورای عالی لوتری در درسدن انتخاب شد. او در سال ۱۷۹۰به سِمَت قاضی دادگاه تجدیدنظر منصوب شد. و در سال ۱۸۱۱به دادگاه استیناف بازگشت.
خانه او در درسدن مرکز مهم فرهنگ و هنر بود. ریگز ( ۱۹۹۷ ) می نویسد:
خانواده کورنر در درسدن . . . تبدیل به یک محفل ادبی و موسیقی شد. نمایشنامه ها و مقالات خوانده شد. زینگ اشپیگل و موسیقی مجلسی اجرا شد. و سخنرانی هایی در مورد هنر ارائه شد. مهمانان و شرکت کنندگان شامل یوهان گوتفرید فون هردر ، گوته ، ویلهلم فون هومبولت ، برادران شلگل [ آگوشت و فردریش] ، لودویگ تیک ، نوالیس و نوازندگان یوهان نائومان ، یوهان هیلر ، کارل زلتر ، موتزارت و وبر بودند. [ ۲]
کورنر تا آنجا پیش رفت که یک تئاتر کوچک در خانه اش ساخته شد که خانواده و دوستانش در آن نمایش هایی را اجرا می کردند. تعدادی از نمایشنامه های فردریش شیلر، دوست صمیمی او، اولین نمایش خصوصی خود را در این تئاتر دریافت کردند، [ ۳] در حالی که تنها کمدی او صبح کورنر برای تولد کورنر نوشته شد. با گوته مکاتبه کرد. شیلر بیشتر اوقات بین سال های ۱۷۸۵و ۱۷۸۷با او زندگی می کرد.
پس از نبرد لایپزیگ در سال ۱۸۱۳، در دوران اشغال زاکسن توسط روسیه و پروس، او مشاور دولت روسیه بود. در سال ۱۸۱۵، با بازگشت پیش بینی شده پادشاه فردریک آگوستوس ، او تصمیم گرفت درسدن را ترک کند، زیرا عصبانی بود که پادشاه محافظه کار احتمالاً اصلاحات آغاز شده توسط اشغالگران را خنثی می کند. پس از اینکه در نامه ای به یکی از دوستانش اعلام کرد "من آلمانی تر از ساکسون هستم"، او و خانواده اش به برلین نقل مکان کردند، جایی که سیاست های پروس بیشتر با اعتقادات او هماهنگ بود. [ ۴] او سمتی در پادشاهی پروس پیدا کرد، جایی که او مشاور دولتی و بعداً مشاور خصوصی در وزارت آموزش جدید بود.
از آثار او می توان به دیدگاه های زیبایی شناختی ناشناس اشاره کرد ( لایپزیگ، ۱۸۰۸ ) ، آزمایش هایی روی موضوعات مدیریت شهری ( درسدن, ۱۸۱۲ ) و امیدهای آلمان ( لایپزیگ، ۱۸۱۳ ) . [ ۱] مکاتبات شیلر با کرنر از اهمیت بیشتری برخوردار است ( "مکاتبات شیلر با کورنر"، ویرایش شده توسط کارل گودکه ، لایپزیگ، ۱۸۷۴؛ توسط لودویگ گایگر ، اشتوتگارت، ۱۸۹۶ - ۱۸۹۵ ) . او همچنین اولین نسخه جمع آوری شده آثار شیلر ( ۱۸۱۵ - ۱۸۱۲ ) را تهیه کرد. او آثار پسر درگذشته ی خود را ویرایش کرد ( دارایی شاعرانه تئودور کورنر، ۱۸۱۵ ) . آثار جمع آوری شده خود او توسط آدولف اشترن ( لایپزیگ، ۱۸۸۱ ) ویرایش شده است.