کرر پاول

کَرِر، پاول (۱۸۸۹ـ۱۹۷۱)(Karrer, Paul)
متخصص شیمی آلی سوئیسی، زادۀ روسیه. جایزه نوبل شیمی ۱۹۳۷، به سبب تحقیق در زمینۀ کارتنوئیدها، فلاوین رتینال (ویتامین آ)، ریبوفلاوین (ویتامین ب۲)، و نیز برای تعیین فرمول ساختاری آن ها به او اعطا شد. در مسکو زاده، ولی در سوئیس بزرگ شد. در زوریخ درس خواند. از ۱۹۱۸، استاد مؤسسۀ شیمیایی زوریخ و از ۱۹۱۹ تا ۱۹۵۹، مدیر این مؤسسه بود. تحقیقات اولیه اش در زمینۀ ویتامین آ و پیش مادۀ عمده آن، کاروتن بود. با این که تا ۱۹۵۰، موفق به سنتز کلی و کامل این ماده نشد، ولی در ۱۹۳۰، فرمول صحیح و با قاعدۀ آن را کشف کرد. در ۱۹۳۱، نشان داد که ویتامین آ به کاروتنوئیدها وابسته است که به بسیاری از مواد خوراکی رنگ زرد، نارنجی یا قرمز می دهند. در واقع، دو نوع ویتامین آ وجود دارد. کرر ثابت کرد که چندین ایزومر از کاروتن وجود دارد و ویتامین آ۱ معادل نیمی از مولکول بتاکاروتن است. در ۱۹۳۵، ویتامین ب۲ (ریبوفلاوین) را سنتز، و ویتامین ای (گروهی از ترکیبات وابسته به هم با نام توکوفرول) را بررسی کرد. در ۱۹۳۸، ساختار α ـ توکوفرول را معیّن کرد که از لحاظ زیست شناختی بسیار فعال است. در ۱۹۲۷، کتاب درسی شیمی آلی را منتشر کرد.