کردویه. [ ک ُ ی َ / ی ِ ] ( اِ ) نامی از نامهای زن ایرانی. ( یادداشت مؤلف ). || ( اِخ ) خواهر بهرام چوبین زن گستهم بود و آخر کار، گستهم بر دست او کشته شد و خسرو پرویز او را زن خویش کرد. ( از مجمل التواریخ صص 78-79 ). نام این زن در متن کتاب کردیه است وکردویه تصحیح ملک الشعرای بهار است. در فارسنامه ابن البلخی چ اروپا گردویه و گردیه آمده است و در فهرست شاهنامه ولف گردیه. رجوع به گردویه و گردیه شود.
