کرد نشین

/kordneSin/

لغت نامه دهخدا

کردنشین. [ ک ُ ن ِ] ( ن مف مرکب ) حوزه ای که محل اقامت کردان است. ( فرهنگ فارسی معین ). سرزمینی که ساکنان آن کردان باشند.

فرهنگ فارسی

( اسم ) حوزه ای که محل اقامت کردان است : [ قسمت اعظم منطقه های کرمانشاه و کردستان را که همه کرد نشین و زنانشان طبق رسم آبا اجداد ی بی حجاب بودند زیر پا زده بود ] .

گویش مازنی

/kerde neshin/ مکانی در بین راه لفور به آلاشت سوادکوه

پیشنهاد کاربران

بپرس