لغت نامه دهخدا
کردنشین. [ ک ُ ن ِ] ( ن مف مرکب ) حوزه ای که محل اقامت کردان است. ( فرهنگ فارسی معین ). سرزمینی که ساکنان آن کردان باشند. فرهنگ فارسی
( اسم ) حوزه ای که محل اقامت کردان است : [ قسمت اعظم منطقه های کرمانشاه و کردستان را که همه کرد نشین و زنانشان طبق رسم آبا اجداد ی بی حجاب بودند زیر پا زده بود ] . گویش مازنی
/kerde neshin/ مکانی در بین راه لفور به آلاشت سوادکوه
