کُرْدِلیا (Cordelia)
داخلی ترین قمر شناخته شدۀ اورانوس. تقریباً هر هشت ساعت یک بار و در ارتفاع حدوداً ۴۹,۸۰۰کیلومتری بر گرد این سیاره مدار می پیماید. مدار کُردلیا دایره ای، و با استوای اورانوس موازی است. استوای سیاره نسبت به مدار آن بر گرد خورشید مایل است و درنتیجه، مدار کُردلیا تقریباً ۹۰ درجه نسبت به مدار بیشتر سیاره ها و قمرهای منظومۀ خورشیدی تمایل دارد. کُردلیا قمر کوچکی است و فقط پانزده کیلومتر قطر دارد. گاهی کُردلیا و گاهی دیموس، قمر مریخ را کوچک ترین قمر سیاره ای منظومه خورشیدی به حساب می آورند. کُردلیا و ده قمر نزدیک تر به اورانوس تیره رنگ اند، اما اطلاع دیگری از جزئیات سطحی، ساختار درونی، ترکیب، و چگالی این قمر کوچک در دست نیست. مدار کُردلیا درست درون حلقۀ باریک اپسیلون قرار دارد، که از گلوله های خاکستری رنگ یخ تشکیل شده است. اپسیلون بیرونی ترین حلقۀ سامانۀ حلقوی اورانوس است. دانشمندان بر این باورند که نیروی گرانش کُردلیا گلوله های حلقه را چنان «شبانی» می کند که حلقۀ اورانوس باریک می ماند. از این رو، کُردلیا را قمر شبان نیز می نامند. کُردلیا به قدری نزدیک به اورانوس مدار می پیماید که نیروی گرانش سیاره ممکن است حرکت آن را کُند کند و سرانجام، با متلاشی کردن این قمر، آن را به صورت حلقۀ جدیدی بر گرد اورانوس درآورد یا کردلیا را به سطح سیاره بکوباند. در ۱۹۸۶، دانشمندانی که کُردلیا را با مشاهدۀ تصاویر ارسالی کاوشگر ویُجر ۲ کشف کردند، افتخار این کشف را به فضاپیما نسبت دادند. نام این قمر از نام شخصیتی در نمایش شاه لیر، اثر ویلیام شکسپیر، گرفته شده است.
داخلی ترین قمر شناخته شدۀ اورانوس. تقریباً هر هشت ساعت یک بار و در ارتفاع حدوداً ۴۹,۸۰۰کیلومتری بر گرد این سیاره مدار می پیماید. مدار کُردلیا دایره ای، و با استوای اورانوس موازی است. استوای سیاره نسبت به مدار آن بر گرد خورشید مایل است و درنتیجه، مدار کُردلیا تقریباً ۹۰ درجه نسبت به مدار بیشتر سیاره ها و قمرهای منظومۀ خورشیدی تمایل دارد. کُردلیا قمر کوچکی است و فقط پانزده کیلومتر قطر دارد. گاهی کُردلیا و گاهی دیموس، قمر مریخ را کوچک ترین قمر سیاره ای منظومه خورشیدی به حساب می آورند. کُردلیا و ده قمر نزدیک تر به اورانوس تیره رنگ اند، اما اطلاع دیگری از جزئیات سطحی، ساختار درونی، ترکیب، و چگالی این قمر کوچک در دست نیست. مدار کُردلیا درست درون حلقۀ باریک اپسیلون قرار دارد، که از گلوله های خاکستری رنگ یخ تشکیل شده است. اپسیلون بیرونی ترین حلقۀ سامانۀ حلقوی اورانوس است. دانشمندان بر این باورند که نیروی گرانش کُردلیا گلوله های حلقه را چنان «شبانی» می کند که حلقۀ اورانوس باریک می ماند. از این رو، کُردلیا را قمر شبان نیز می نامند. کُردلیا به قدری نزدیک به اورانوس مدار می پیماید که نیروی گرانش سیاره ممکن است حرکت آن را کُند کند و سرانجام، با متلاشی کردن این قمر، آن را به صورت حلقۀ جدیدی بر گرد اورانوس درآورد یا کردلیا را به سطح سیاره بکوباند. در ۱۹۸۶، دانشمندانی که کُردلیا را با مشاهدۀ تصاویر ارسالی کاوشگر ویُجر ۲ کشف کردند، افتخار این کشف را به فضاپیما نسبت دادند. نام این قمر از نام شخصیتی در نمایش شاه لیر، اثر ویلیام شکسپیر، گرفته شده است.
wikijoo: کردلیا