[ویکی نور] «محمد بن عبدالرزاق بن محمد کردعلی» در سال 1293ق1876/م در دمشق متولد شد.
خانواده وی اصالتاً از کردهای سلیمانیه عراق بودند.
وی پس از فراگیری خواندن و نوشتن و قرآن کریم، به مدرسه رشیدیه رفت و در آن جا بود که زبان های ترکی و فرانسوی را فرا گرفت. وی کتب ادب، لغت، بلاغت، فقه، تاریخ، تفسیر و فلسفه را نزد عده ای از علماء اهل سنت دمشق آموخت. در این زمان به مطالعه کتاب های پیشینیان علاقه مند شد و پدرش نیز او را در این زمینه تشویق کرد و در گردآوری کتاب ها به او کمک کرد. در سال 1897م تحریر مجله حکومتی هفتگی «الشام» را در سوریه به عهده گرفت که مدت سه سال ادامه یافت.
در سال 1319ق1901/م به قاهره مهاجرت کرد و در آن جا به مدت ده ماه تحریر مجله «الرائد» مصر را به عهده داشت. سپس از ترس بیماری طاعون که در مصر انتشار یافته بود، به دمشق بازگشت. وی در سال 1326ق1908/م به دعوت شیخ علی یوسف صاحب، به نگارش در روزنامه «الظاهر»-که در آن روزگار، بزرگ ترین نشریه در عالم اسلام بود- مشغول شد. او در دمشق مجله «المقتبس» را که پیش از آن در قاهره منتشر می شد، دوباره انتشار داد و از سوی مغرضین و اصحاب نفوذ مورد اتهام واقع شد و به همین دلیل، به صورت مخفیانه به فرانسه رفت. وی مدتی را در فرانسه ماند و در این مدت با سیاسیون و متفکرین آنجا ملاقات نمود. او در مدت اقامتش در پاریس، 35 مقاله نوشت که در کتابی با عنوان «غرائب الغرب» منتشر شد. وی بین در سال 1919م مجمع علمی عربی با نام مجمع اللغة العربیة در دمشق را تأسیس نمود و ریاست آن را تا زمان وفاتش (1372ق/ 1953م) به عهده داشت.
آثار وی بالغ بر 22 عدد می باشد که عناوین تعدادی از آن ها عبارت است از:
البیزرة / نوع اثر: کتاب / نقش: محقق
خانواده وی اصالتاً از کردهای سلیمانیه عراق بودند.
وی پس از فراگیری خواندن و نوشتن و قرآن کریم، به مدرسه رشیدیه رفت و در آن جا بود که زبان های ترکی و فرانسوی را فرا گرفت. وی کتب ادب، لغت، بلاغت، فقه، تاریخ، تفسیر و فلسفه را نزد عده ای از علماء اهل سنت دمشق آموخت. در این زمان به مطالعه کتاب های پیشینیان علاقه مند شد و پدرش نیز او را در این زمینه تشویق کرد و در گردآوری کتاب ها به او کمک کرد. در سال 1897م تحریر مجله حکومتی هفتگی «الشام» را در سوریه به عهده گرفت که مدت سه سال ادامه یافت.
در سال 1319ق1901/م به قاهره مهاجرت کرد و در آن جا به مدت ده ماه تحریر مجله «الرائد» مصر را به عهده داشت. سپس از ترس بیماری طاعون که در مصر انتشار یافته بود، به دمشق بازگشت. وی در سال 1326ق1908/م به دعوت شیخ علی یوسف صاحب، به نگارش در روزنامه «الظاهر»-که در آن روزگار، بزرگ ترین نشریه در عالم اسلام بود- مشغول شد. او در دمشق مجله «المقتبس» را که پیش از آن در قاهره منتشر می شد، دوباره انتشار داد و از سوی مغرضین و اصحاب نفوذ مورد اتهام واقع شد و به همین دلیل، به صورت مخفیانه به فرانسه رفت. وی مدتی را در فرانسه ماند و در این مدت با سیاسیون و متفکرین آنجا ملاقات نمود. او در مدت اقامتش در پاریس، 35 مقاله نوشت که در کتابی با عنوان «غرائب الغرب» منتشر شد. وی بین در سال 1919م مجمع علمی عربی با نام مجمع اللغة العربیة در دمشق را تأسیس نمود و ریاست آن را تا زمان وفاتش (1372ق/ 1953م) به عهده داشت.
آثار وی بالغ بر 22 عدد می باشد که عناوین تعدادی از آن ها عبارت است از:
البیزرة / نوع اثر: کتاب / نقش: محقق