کردحه
لغت نامه دهخدا
کردحة. [ ک َ دَ ح َ ] ( ع مص ) بر زمین افکندن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ). || دویدن کوتاه بالا. ( منتهی الارب ). دویدن کوتاه بالا که گامها را نزدیک بهم گذارد و بشتابد. ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || دویدن خر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید