کرتیر

/kertir/

فرهنگ فارسی

یکی از موبدان زردشتی که در زمان جانشینان شاپور اول در قتل مانی و برانداختن مانویان شرکت داشته است . از زمان مرگ شاپور اول عکس العمل شدیدی از طرف روحانیون مزدایی مخصوصا مغان شمال ایران که ریاست آنان بعهده کرتیر بود ایجاد گردید . در سه کتیبه طویل که روی صخره ها و ابنیه فارس حک شده کرتیر افتخار میکند که مسیحیان مانویان و برهمنان را مورد اذیت و آزار قرار داده است . اما چون کرتیر در گذشت نرسی پسر شاپور اول بر تخت جلوس کرد و وضع تغییر یافت .

دانشنامه آزاد فارسی

کَرْتیر
(یا: کَرْدِر، به معنی بُرنده، نشان کلاه او یک قیچی است ) روحانی بلندپایۀ شگفت انگیز، مقتدر، پرنفوذ در زمان هفت فرمانروای ساسانی در قرن ۳م . او در ایران پیش از اسلام ، پس از شاه تنها شخصی است که از خود سنگ نبشته هایی بزرگ (بر بدنۀ کعبۀ زردشت در نقش رستم ) برجای گذاشته . نقش برجستۀ او در کنار بهرام دوم در نقش رجب و سرمشهد حجاری شده است. در زمان اردشیر اول مغی ساده بود و در زمان شاپور اول نظارت بر کارهای مربوط به مغان به او سپرده شد و در زمان هرمز اول عنوان هرمزد ـ موبد یافت . سپس در زمان بهرام اول و دوم به تعقیب مانویان پرداخت و مانی در ۲۷۶م در زندان او به گناه زندیق بودن کشته شد. ستاره اقبال کرتیر در زمان نرسی که حکومت را پس از چهار ماه از بهرام سوم ربود و سیاست تسامح را نسبت به دین پیش کشید رو به افول گذاشت . ظاهراً کرتیر در همین دوره در سنی بالا درگذشته است . نیز ← کتیبه های

پیشنهاد کاربران

بپرس