کرتله

لغت نامه دهخدا

کرتله. [ ک َ ت َ ل َ / ل ِ ] ( ص ) کَرتَلّه . پسر امرد ناهموار درشت اندام را گویند. ( برهان ) ( آنندراج ). غلام ( نوجوان ) قوی سخت. ( فرهنگ نظام از حاشیه برهان چ معین ).پسر ساده درشت ناهموار. دَکَل. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

پسر امرد ناهموار درشت اندام را گویند. پسر ساده درشت ناهموار

پیشنهاد کاربران

�کِرتِلَه� در گویش لری به معنای سبد ( سینی ) بافته شده از الیاف درختی است.

بپرس