کربنیت

لغت نامه دهخدا

کربنیت. [ ک َ ب ُ ] ( فرانسوی ، اِ ) کاربنیت. ماده قابل اشتعالی که در معادن زغال سنگ مخلوط با قیرهای معدنی پیدا می شود. این ماده بر خلاف آنتراسیت و زغال سنگ معمولی فاقد جلا می باشد و منظر کدر و ماتی دارد اما برعکس آنها با شعله پر نور و روشنی می سوزد. ترکیب کاربنیت تقریباً همان ترکیب زغال سنگ است و بی شکل می باشد و جهت ساختن نوعی دینامیت به کار می رود. ( از فرهنگ فارسی معین ).

پیشنهاد کاربران

بپرس